Müslüm Bayram Şiirleri - Şair Müslüm Bayram

Bir şehir kuralım surları engin
Batayım seyrinde kahve gözlerin
Karalım tohumu ormanlar bengin
Biteyim küründe kahve gözlerin.

Sarhoşum leblerin Kevser mi suyu

Bırakırken ağır gövdesini
Bedeninde kahpe kurşunlar
Anneler, Babalar, Evlatlar… Gözyaşı seli
Yakıyor canımı, kalbimde ağrılar

Kor yürekler, ateşli feryatlar

Akşamların eylül tadımlık serin
Ezel baharların eli başkaydı
Gönülden sevginin debisi derin
Taşkın ırmakların seli başkaydı

Bulutlansam yağsam süzülüp aksam

Yolcusuyum dünyanın vurularak engine
Kaldırımlar ruhuma sensizliği fısıldar
Hal diline soyundum durularak dengine
Bulvarlar orkestrası kulağımda fasıllar.

Işıltılı göklerin yıldızlarına kanıp

Görkemli güzelliğin efsanesi anneler
Dillerinde kilitli girdaplı çetin yara
Hatıralar çeşmesi süzülürken ninniler
Uçun turnalar uçun sevdam ana diyara.

Kalem dökebilir mi? Derinlikli şiiri

Bir umudun olmalı hayallerinde düşün
Ansızın güneş gibi şafağına doğarım
Kapın kilitliyse de dert etme elde başın
Kalbine ışınlanır kilidine sığarım

Karşıdaki tepeler engebeli uzayan

Yaradan ne çok sevmiş te yaratmış
Aşkla donatmış tüm evreni
Nem gerek ilhama, gözüm ressama
Candan istemek anlamı düşlemek
Kalp heveste aşlamak gerek

Akıtır elemini şiddeti besler rüzgâr
Sere serpe fidanlar kaynar kazan aşların
Direncin asaleti asil ana nazan yâr
Yıldırımlar düşürür kavurur çöl taşların

Ormanlar kardeşliği sessizliği ham derde

Fırtınalı esen rüzgar
Neden kızgınsın bana
Yaban ellere savurma
Düşürme! Gözden düşlere

Çöllerdeydim ıs sızım

İlhamları kurumuş çağlamıyor dereler
Bulutlarına sordum mevsimlerden güzünü
Kavruldum çöllerinde ateşlerden pareler
Eğildim su içmeye seraplardan yüzünü.

Ufukta batan güneş ışıkların solunca