Yüreğimin beyaz yıldızı
Yerimi alacak mutlak birisi
Meçhuldür o malum kişi
Biliyorum sabretmek er işi
Acele etme sık dişini
Severim seni
En kötü ihtmalimle
Bir tesadüf sonucu
Ve yahut
Kader neticesinde
Bu bakışlar son veda aslında
Düşünce yaş gözden damla damla
Bu sessizlik bir ölüm aslında
Şimdilik hiç haberin olmasa da
Düzenbazın yalanları, gerçeklerle süslüdür.
Kaybolabilirsin;
Yüzlerin ardında ışıldayan suretlerde...
Baharda dalındaki leylağın
Hava ile buluşması gibi
Kokun buluştu benliğimle
Hiç etti varlığın temelini
Yanmamış kömürün içine
Yanmak üzere gönderilen insanlar...
Sözde din kardeşin
Sözde paylaşılır acı
Yanmayan anlayamaz bunu
''Utanma duygusunu kaybeden kişi hürriyet ihlali ile adalete her gün tecavüz eder'
Daha fazla kazanç bilinci
Daha fazla insan sömürmeyi
Daha fazla insan sömürmek
Söyler misin ?
Kaç gönül var aramızda
Kaç koku sindi üstümüze
Hayır!
Ezberleyerek söylediğin sözlerin
Kaynağı akıldır firuze
Oysa ben yüreğimle dinliyorum seni
Boşuna tüketme artık nefesini
Bilmeni veya ikna olmanı değil
Sözlerin vedasını
Gözler kaydeder
Ve bu şahitliğe
Meydan okur her gece
Ne kadar çok dilek tutulmuş olsa da gece vakti
O kadar çok düş sönmüştür şafak vakti
''Ayaklarının üstünde durması için illa iki ayağımı olmalı insanın''
Veda anında nokta ;Birinin sözü biterken, diğerinin sözünün başladığı yerdir.