Musa Yalçın Şiirleri - Şair Musa Yalçın

Suçlunun cezasını çekmesi
Suçu ortadan kaldırır mı ?
Ve yahut hiç yaşanmamış gibi
Durduğu yerden akar mı zaman
Neye yarar ki suçtan sonra ceza

Kıpçak bozkırlarında
Gözünü açan tarihi cevher
İşgalin kurbanı anne ve baba
Günahsız beden ve ruh
Esaret altında

Sus
Gerek yok
Tek bir boş söze

Sus
İzahı yok

Süt tozcu
Hurdacı beyefendi
Zeytin ağacı düşmanı
Zarif, şık ve kibar
Ölüme yollar kurbanları
Kurbanlarının ruhlarından

Güneşi bahardan kopardılar
Dona çaldı su
Çatlayıp kurudu toprak
Yıldızlar söndü soğuk gözlerde

Ve sen karanlığımda

Yersiz yurtsuzum şimdi
Şehrim yanık yıkık şimdi
Tahmin bile edemezsin

Dalımdan koparıldım
Ocağımı söndürdüm

Tarihin tozlu raflarında
Aşk kadar eski
ve aşk kadar canlı
Hiçbir şey yoktur Firuze

Gecenin karanlığı dağılmadan
Sabah ezanından önce
Çaresizliğin pençesinde
Şadırvanın hemen yanı başında
Beton bloğun üstüne
''Sahiplenilsin '' diyerek

Ters laleler; Al damla damla
... - Korku ve acı; Dua ile...
Meryem'in masumiyetinde
Ufkunda masmavi gök zemin
Yırtılırken kadife ten Al
Nisan karı toprağında

Uçurtmasını gökyüzüne kaçıran çocuklar gibi koştum
Nefesim kesilene kadar; Umutlarımın peşinden.

Bilmiyor ki insan;
Uçurtma tutkusunun anlık bir rüzgarla son bulacağını