Abdülhamit han
Ey yıldızın güneşi, yıldız içinse yanmak
Sanmaki her bir ferdi aynı nesil aynı kan
Hangi aklın kârıdır seni bilip anlamak
Çözülmez sır gibisin sultan Abdülhamit han
Kusura bakma sevgili
Dün gece misafir edemedim seni düşümde
Bütün gece hastanedeydim
Gün aşırı başlayan yürek sızılarım uykusuzluğun etkisiyle daha bi arttı
Daha bi dayanılmaz oldu akşamdan kalma sensizliklerim
Dayanamayınca getirdiler acil servise
Gözümden süzülen her damla yaşa
Bir ömür adasan affetmem Seni
Ağlayıp sızlayıp çırpınma boşa
Çok kırdın kalbimi affetmem seni
Affetmem kapımda olsanda köle
Yüreğimden seni söktüm bu gece
Kalsanda peşinden ağlamam artık
Gözlerimden hicran döktüm bu gece
Dolsanda peşinden ağlamam artık
Ahdimiz başından böyle değildi
Gözyaşıma sebep sorma diyemem
Dert sinemde yara olur ağlarım
Taşıması dizlerime zor gelir
Yol dokunur yüreğime ağlarım
Senin için sebepsizce çağlamam
Akşam oldu ömrümde söndü bir bir ışıklar
Sebebi yalnız sensiz bu hesapsız çöküşün
Sende benim gibi yan ağla yalnızlığına
Ak düşsün saçlarına gülmesin hiç gözlerin
Seninde benim gibi sorulmasın hatırın
Söyleyemem sana dön artık diye
Ben susayım, sen halimden anla yar
Yazayım çizeyim oku gizlice
Ben susayım, sen halimden anla yar
Böyle değil idi senle ahdimiz
Yarabbi sen bana sabır ihsan et
Etmezsen yıkılmam an meselesi
Elimden tutmazsan bu kavga bitmez
Bitmezse yıkılmam an meselesi
İdrak eylemeye takatim yoktur
Bu gün 30 Mart anne
Zamanın durduğu
Yüreğimin kuruduğu
Gençliğimin solduğu gün
30 Mart bu gün
Zor değil ağlamak sebepsiz yere
Sizin durup dururken hiç anneniz öldümü
Gözleri bir kaç arşın takılıp bi yerlere
Sizin durup dururken hiç anneniz öldümü
…
Bak peşin söylüyorum bahane sayılmasın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!