Ayrılığı kimseye vermesin yazan kalem
Gözyaşın yanağında süzülürde susarsın
Hislerine tercüman bulmak için çırpınıp
Akrebin kıskacına takılırda susarsın
Uzattığın ellerin sahipsiz kaldığında
Yıllarca bekledim geri dönmeni
Baharlar kış oldu yazlar tükendi
Her mevsim ayrı bir vuslat türküsü
Besteler silindi sazlar tükendi
Mektubun gelirdi leylak kokulu
…
Şimdi senden geriye kirli bir geçmiş kaldı
Müptela sanma sakın uğursuz adın vardı
Ruhumda kasırgalar yalnız senin eserin
Bu keşmekeş hayatı sen bilerek istedin
Uykusuzca geçen onca gecenin
Vebalisin günahın çok unutma
Heba olan gençliğim ömrümün
Vebalisin günahın çok unutma
Pulmuşsun verdiğim değere yazık
Bunca yıl ruhumu kasıp kavuran
Senin hasretinmiş unutmamışım
Beni benden alıp sana savuran
Bu rüzgar seninmiş unutmamışım
Her gece düşümde seni görmüşüm
Unutsun demişsin geldi haberin
Mektubunu ağlayarak okudum
Postacıya acele et demişsin
Mektubunu ağlayarak okudum
Alalade bir kaç kelam etmişsin
Yarabbi göğsümdeki bu amansız yarayı
Sarmaya tâkâtim yok sana sığınıyorum
Kuluna minnet etmem, geri kaldım menzilde
Koşmaya tâkâtim yok sana sığınıyorum
Sana yemin olsun bu gece vakti
Beni yorgun görmeyecek gözlerin
Senin namertliğin olsada bâkî
Beni şaşmış görmeyecek gözlerin
Ne kadar da dua etsen âh etsen
Yeter be ezdiğin yeter be hayat
Dayanacak gücüm kalmadı artık
Yeter be sınırı çok oldu aştın
Dayanacak gücüm kalmadı artık
Çaresizim başa çıkamıyorum
Sana şiir yazdığımı düşünme
Benim için yoksun olmayacaksın
Eşden dosttan haber sorup bekleme
Benim için yoksun olmayacaksın
Adın sanın adresini sildim ben
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!