Sen hilali ekbersin tunç direk çelik halat
Yeis senin neyine yanında Türk’lüğüm var
Renginin meftunuyum şimdi banada anlat
Anlatki cihan duysun, kanında Türk’lüğüm var
Hakkım mı var sanırsın boynu bükük olmaya
Saçlarında kalmasın ellerimin izleri
Benden sonra buseler konmasın yanağına
Darılsın bir birine akrep ile yelkovan
Kırılsın kum saati kışta kalsın takvimin
Bu kentin en ücra köşelerinde
Bakışlarım kaldı senin teninde
Aklında bulunsun günün birinde
Pişman olur döner diye beklerim
Ağlarım maziyi hatırladıkça
Kaderimin oynadığı oyunu
Tükendi Dermanım çözemedim ben
Kalemi kağıdı aldım elime
Uğraştım uğraştım yazamadım ben
Sabır demek kolay kemiksiz dile
Gidişinin izlerini silmeye harcadım bir ömrü
Dönüceğine zaten umudum yoktu
Ben Bitek kendimi bekledim
Bu gecede uyuyamadım öksürük nöbetinden
Bi sigara kaldı seninle başlayan alışkanlıklarımdan
Çileli mi olur hep gönül işi
Bu yokuş düzlüğe çıkar mı bilmem
Acıyı Gül diye sarmayan kişi
Vuslatı Bal diye süzer mi bilmem
Eline dokunsam utanıp çekse
Çok oldu ayrılık yazık bizlere
kâğıda sarıl bi sefer
Özledim diyerek başla sözlere
Gelmem için bana bir bahane ver
Mektubunu aşka sebep sayarım
Ey gönül nihayet zor mu bu kadar
Bu kavga suküta erer mi birgün
Gözümü karartıp verince ikrar
Benimle saltanat sürer mi bir gün
Yol mu meşakkatli aşması mı zor
Ahuzar edipte ağlama gönül
Unutma gecenin bir sahibi var
Çektiğin musibet yaradır amma
Unutma yaranın bir sahibi var
Efkarlanıp har ateşte yanarsın
Sen yoksan ben zaten yarımım diye
Bir yanımı ellerinde bıraktım
Zülfünden kemendi takıp boynuma
Bir yanımı tellerinde bıraktım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!