Senki beni bu dertlere saldınya
Açmadan kuruyan Gülden beter ol
Gençliğimi yıllarımı çaldınya
Karanlıkta kalmış kuldan beter ol
Çileli mi olur hep gönül işi
Bu yokuş düzlüğe çıkar mı bilmem
Acıyı Gül diye sarmayan kişi
Vuslatı Bal diye süzer mi bilmem
Eline dokunsam utanıp çekse
Ey gönül nihayet zor mu bu kadar
Bu kavga suküta erer mi birgün
Gözümü karartıp verince ikrar
Benimle saltanat sürer mi bir gün
Yol mu meşakkatli aşması mı zor
Ahuzar edipte ağlama gönül
Unutma gecenin bir sahibi var
Çektiğin musibet yaradır amma
Unutma yaranın bir sahibi var
Efkarlanıp har ateşte yanarsın
Sen yoksan ben zaten yarımım diye
Bir yanımı ellerinde bıraktım
Zülfünden kemendi takıp boynuma
Bir yanımı tellerinde bıraktım
Bozulmasın diye arş’ın kanunu
Hakkı bilip Hak’ka uymak gerekti
Hak’ka uymuyorsa halkın kanunu
Cihana bir nizam düzen gerekti
Onun için Tanrı Türk’ü yarattı
Kolay kurulmadı bu vatan beyler
Korumaya korkak yüz lazım değil
Aksın ılgıt ılgıt kanımda söyler
Yüreği çarpmayan siz lazım değil
O kadar sevdimki tarife sığmaz
Ben seni yaşardım gitme deseydin
İkimiz birlikte çiçek açardık
Bana tek kelime gitme deseydin
Razıydım kapının ardında olsa
Seni gördüğüm gece uyanmadan sabaha
Düşlerime düştüğün eylüldü bakışların
Gönül denen iklimin kapılıp rüzgarına
Buğusuna yandığım eylüldü bakışların
Esrarlı perdelerin arkasında kaybolup
Gidişin belimi büktü sevdiğim
Hasretin zor geldi farkındamısın
Ne varsa unuttum ezber bildiğim
Aklım firar etti farkındamısın
Deli diye alay eder bilmeyen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!