Bu aralar seni öyle özledim
Öyle özledimki anlatması zor
Ruhum alev alev korlar içinde
Tesellinin beni söndürmesi zor
Sesini özledim incecik narin
Sanmaki unutmak harcımdır benim
Bu hesabın günü elbet gelecek
Kırk sene sonrada geri gelirim
Bu hesabın günü elbet gelecek
İnanma dünyanın toz pembesine
Anlarsın siyahın var olduğunu
Dost nedir kardeş ne elalem kimdir
Anlarsın düşünce zor olduğunu
Kader beni erken yaşta yokladı
Daha fidan iken taşa tutuldum
Rüzgar vurdu sürgünlerim kırıldı
Bir soysuz elinde ucuz satıldım
Bahara doymadan kışa tutuldum
Kalbimdeki ince sızı
Sustu yüreğimin sazı
Çok bekleme gönül yazı
Doğmayacak doğmayacak
Bize çiçek açmayacak
Kanayınca gönlüm sessiz sedasız
Anladın yorulup tükendiğimi
Ben sana el oldum, sen bana gamsız
Âşikar eyledin kaybettiğimi
Yıkıldım düşerken el uzatmadın
Ben geceyi alır iken koynuma
Ufkuna gün vuran kula kırıldım
Kemend atıp ip taktılar boynuma
Yola revan olan kula kırıldım
Ben sakiyim mey olurum kadehte
Sana değil bu gönlümün isyanı
beni benden alan kula kırıldım
Sen tabipsin ben kapında yaralı
Beni yaralayan kula kırıldım
Bilirim muamma, hecesin dilde
Toprağın bağrında gonca gül İdik
Sel vurdu bir yandan kirletti bizi
İki fidan bir yaralı döş idik
Yel vurdu bir yandan kirletti bizi
Aldanıp nefsinin düştü peşine
Dinle oğul sana kelam edeyim
Ayağını yere sağlam bas yeter
Tutacaksan eğer söz söyleyeyim
Ayağını yere sağlam bas yeter
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!