Korkma,
Biz aşkın içine düşünce
ne cehennemi düşünürüz
ne de onu yaratanı.
Biliriz ki
AŞK’ın içinde her ikisi de vardır.
Ben SEN’i gördükçe mi SEN var oluyorsun.
Yoksa SEN zaten hep vardın da ben mi göremiyordum SEN’i.
Evren kendi içinde tezahür ettikçe kaç BEN geldi ve gitti bu dünyaya hepsi SEN’i gördü görmesine de hiç biri seni yaşamayı bilmedi.
Ben,
her bilmeye başladıkça ya ölüyorum yada her dirildiğimde unutup başa sarıyorum kendimi.
Yaşanılanlara ne demeli bilmiyorum, kimi akış, kimi kader, kimi olması gereken, kimi senin yarattığın bir gerçeklik desede, yaşanılanların başka bir anlamı var. yaşadığını farkettirecek gerçeklikler hayatına girdiğinde görebildiğin, hastalık, yaşlılık, aşk gibi.
bahar neyi çağrıştırıyor diye düşündüm üşüyen bedene sarılmış bir örtü gibi ısınmaya başlıyorsun, sonra bütün dünyada olduğu gibi herkes kendini farketmeye başlıyor, hayvanlar, bitkiler, yaşama dair herşey canlanıyor, ürüyor, çoğalıyor sanırım bu bütünün yaratımı sonunda ortaya çıkan bir farkındalık oluyor bahar..
doğa yeniden doğmak için çalışıyor, insan yorgun düşüyor doğa çalışırken. çünkü doğa yenilenmek enerji harcıyor ve tüm canlılar bundan etkileniyor. yeniden açan her çiçek, yeşeren her ağaç kendi ölüsünden doğuyor, her canlı kendi yaşamını yeniden inşaa ediyor.
Bir savaştan çıkıyor yürek,
elinde kalkanı
dilinde
kılıcı ile.
Sözleri ile ölenlerin,
Ne konuşası var, ne de susası yüreğimin. Geceye teslim ettiğim yalnızlıkların efendisi oldu gülümseyişlerim.
Aşk, şahsiyetsiz bir duruş sergiliyor göklerin koynunda yıldızlara sarılıp yatıyorken.
Tüm dileklerim kayıp giden yıldızların ardına takılıyor.
Hayra alamet kelimeler vardı köşebaşında, oysa ben yarı yolda kalıp seni beklemeyi seçtim.
Hangi yana dönsem benden yoksun rüzgarlar esiyor, hangi yöne gitsem içinde ben olmayan tabelalar çıkıyor karşıma.
Ben mi hiçliğim yoksa hayat mı çok kalabalık beni yitiriyor içinde.
Bu gece ölümle kolkola benliğime dokunuyorum… Öyle ya en güzel doğumlar en muhteşem ölümlerden ortaya çıkıyor.
Bir denize teslim etsem kelimelerimi, içinde sen olan dalgalarla vurmaya başlar tenime.
Ey Aşk,
geldiysen üç kez çal kapımı,
biri BENim için,
biri O’nun için,
diğeri ise
BEN’den ve O’ndan
AŞK, Kelime anlamı olarak; Aşırı sevgi ve bağlılık duygusu, sevi, amor olarak geçiyor TDK sitesinde. Amor, Fransızca Amour kelimesinden geliyor. ve sitede ki arama sonucuna örnek cümlemiz “Gönlüm düştü bu sevdaya / Gel gör beni aşk neyledi” -ile Yunus Emre’y ait bir söz.
Aşk’ı tanımlarken kullanılan ve ilgi çekici kelime ise, BAĞLILIK DUYGUSU. Aşk bir bağlılık duygusu mudur gerçekten? yoksa Kendini yitirmek midir?
Sevi, ise ne kadar deri bir anlam taşıyor üzerinde en Aşk kadar ağırlığı var. SEVİ-(yorum) acaba AŞKYORUM gibi birşey mi oluyor yani Aşk’a yorum mu yapıyorum Sevi’ye yorum mu yapıyorum, bu anlamamı geliyor.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!