Yeter artık yeter çektiğim çile,
Ağlayan gözlerim seninle gülsün,
Seni seviyorum, çok seviyorum,
İstiyorum bunu tüm dünya bilsin...
Hasreti tattıran kadere inat,,
Gönlümle barışıp, benimle küstün,
Al götür gönlümü senden kurtulam.
Ben yüzüne güldüm, sen yüzün astın,
Al hançeri, vur da, candan kurtulam...
Sonunda akibet oldu karanlık,
Yine bu gece sabaha uzar yalızlığımla,
Yine açık unutmuşum demliğimin altını
Seni düşünürken sessizce,
Sigaramın mezesi bardaktaki çayım,
Sen aç gönül kafesimin kapısını
Özgürlüğe uçayım.
Bütün duygularım ipekten örtü,
Aç kapılarını, ser yüreğine.
Dünyanın çivisi çıksa ne yazar,
Çakarım, bir ümit ver yüreğime...
Elimi bırakma yağan yağmurda,
Neyleyim bahtıma doğmayacaksa,
Ne güneşim olsun, ne ayım olsun.
Ömür boyu acı çektirecekse,
Ne düğünüm, ne de balayım olsun...
Vermesin en ufak bir ümit bile,
Mazimizi yağmalarken geceler,
Kışlalarda sabah etmek zor gülüm.
Umutlarım turnaların göçünde,
Arada bir hatırımı sor gülüm...
Derdimi anlatmaz üç-beş kelime,
Gezdiğim gurbetin sokaklarında,
Gençliğim su gibi akıp gidiyor,
Kulağımda hala çınlıyor sesin,
Hasretin ömrümü yakıp gidiyor...
Yıkıp engelleri yoluna çıksam,
Hangi kara günümde ak mendilim oldun da
Silmiş gibi gözümden yaşlarımı, övünme.
İnsan fani, dünya boş, sen kimlere kaldın da,
Eteğinden topla bir taşlarımı, dövünme...
Söz vermediysen madem, neden bu pişmanlığın,
Aşk için şu gafil ömrü harcadın,
Ben bunu yanına koyamam gönül.
Sevgimi oyuncak sanan kimseyi
Alnımdaki terim sayamam gönül…
Alın teri dedim, emektir emek,
Bahtsız bir divaneyim, şansım yokmuş ezelden,
Ne zaman mutlu olsam, kayboluyor tez elden,
Son bir beste yapmadan sazımdaki son telden,
Bak yine gündüzlerim gece oldu dost bana;
Mahpusta geçti ömrüm derdime yana-yana…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!