Ya dönerse yine başım
Ya alırsa beni uçurumların
Korkmuyor da değilim hani
Unuttum artık desemde
Yine görmezse sensizliği gözlerim
Ya kalırsam altında özlemin
Aşk yollanmamış mektuptur hep.
Doldurdukça sayfaları, bulamadığın o sözcüktür
Bitirememektir bir türlü, daha yazmaktir.
Yaşadığın her anı anlatmaktır sayfalarca,
Yaşadığı her anı bilme isteğidir, hayal etmektir.
Zamansız ona koşma arzusudur birden,
Bazen öyle çekiliyorsunki benden,
Can çekişiyor kıyılarım.
Oysa bunu en iyi bilensin sen
Ben yalnız senin sularında varım.
Her son defa diye yakarışım,
Hiç bir son düşlemememdendi
Zaten geç kalınmış hayata
Yeniden başlangıç istememdendi
Göremedim gözlerim kapalı yalvarmaktan
Benden yok olma ihtimaline ağlamaktan
Sen geçince,
Mevsim değişirdi bizim sokakta
Bahar eserdi boydan boya
Camlarda perdeler titreşirdi,
Haset bakışlar sende kesişirdi.
Alışmak kolaydı yokluğuna
Yalnız sen yok olsaydın
Alıp gitmeseydin bu şehri
Karanlığı koyup bana
Sabahı almasaydın yanına.
Aydınlık değilse bile
Son kadehin son yudumları gibi sanki
Her an daha baş döndürücü dünya
Gittikçe daha acı bir tat boğazda
Her nefeste biraz daha öldürücü
Belki bir yudumda içmeli artık tüm içkileri
Bir kadeh rakı koydum şişeden
Sımsıkı kavrayıp bir yudum aldım.
Akşamı içercesine bir yudum.
İlerdeki otelin koyu renkli camlarına daldım.
O camdaydı akşamın tüm keşmekeşi.
Motorlar gam taşıyordu evlere,
Mavi bolluğundu bende
Deniz gibi okyanus gibi
Mavi çokluğundu, sonsuzluğundu
Uçsuz bucaksız gökyüzü sanki
Mavi yokluktu yokluğundu
Mavi boşluktu bende, boşluğundu
Yaş OtuzBeş
'On Dakika Ara Var'
Biraz düşün kendinle yüzleş.
Otuzbeş zemheri,
Katran dolu geceleri.
Yani otuzbeş Temmuz,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!