(Kapının cevabı)
“Benim yahu ben” diye tekrarladı
Güldü bana acı acı…
“Tabi unutmuşum burası handı
Biliyormusun kimsin sen
Yolunu gözlerken pencereden
Bir gece karanlığında sessizce birden
Camda yansıyan resmimsin sen
Biliyormusun kimsin sen
Bak! Bilgeler 'şiir evrenseldir' diyorlar
Ben 'kişiye özel' şiir yazarım bilmiyorlar
Bana ne ki evrensellikten evrenden
Benim için bir evren varsa o da sen
Seni gülen gözlerinden çaldım yüreğime
Her seferinde bir parçanı aldım
Bir parçam oldun her seferinde
Gülen gözlerin aldı beni benden
Her seferinde biraz eksildim
Biraz sen oldum her seferinde
Her akşam oluşunda
İçimde köpekler ulur
Derin bir uğultu kopar
Bir sancı yüreğimde
Her akşam oluşunda
Bir zelzele başlar ardından
Sevinmelimi bu tutsaklığa
Haftada bilmem kaç görüş günü
Kısa izinlerle
Dalmak için gözlerine,
Yasak olsada dokunmak
Engel çoksada koklamaya
Sıcacıktı elleri sonbaharda
Göğsü bahar tütüyordu.
Kasımpatılardan önce açılmıştı
Bu son pastırma yazında.
Yine o akasyanın altında
Hoşgeldin kızım,
Hoşgeldin baht^sızım^
Bugün akmaya başladı hayat pınarın.
Yavaş yavaş süzülecek derelerden tepelerden.
Bazen çağlayanlar boşalacak gözlerinden.
Her geçitte biraz daha büyüyüp 'NEHİR' olacaksın.
Şiir kıvamında dolu gözlerim
Sızı yayılıyor pınarlarımdan
Her şey hasret biçimi
İsyanım sessiz hücremden
Yokluğun yakıyor içimi
Boğazım kuru sesim titrek
Sus!
Sus ey ruhumdaki uğultulu kalabalık.
Ne olur bir an olsun sus.
Sus ki; belki biraz aç kalırda
Terkeder beni yalnızlık.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!