İnsanlar var;
Bencil, kıskanç...
İnsanlar var;
Yok eden, yıkan...
Güzellikler var;
Hep aranan...
Göklerdeki kuşlar gibi uçarcasına...
Deryadaki balıklar gibi yüzercesine...
Ormandaki ceylan gibi koşarcasına...
Sana geldim...
Gözlerinde çoçuksu bir gülüş...
Ellerinde asırlık nasırlar...
Ayaklarında yorgunluğun izleri
Sevdiğini bekler o yürek
Allah kelamını;
Birileri dini cübbe ile ters giydirmiş,
Uydurmuş kılıfına şekil vermiş sakalına,
Örtmüş kadını kara çarşafa,
Din iman diye yerler salkımı,
Cümle âleme vermiş sapını,
Gözlerine baktım ve gördüm.
Yalın aşkı...
Arıyorsun benim gibi
İnkar etme
Derinlerinde
Çığlık atan
Adını dağlara yazamasamda;
Kalbime yazmak istiyorum.
Çıkmamak üzere...
Bana yardımcı ol.
Tek başıma yazamam...
Gönlümdeki bir gülsün…
Bembeyaz bir nursun…
Ne kadar karalasan da;
Hep bembeyaz bir nursun…
Kırmızı gül ne yakışır beyaza…
Ummana daldım...
Deniz sularından geçtim...
Bir dirhem bile ıslanmadım...
Benden mi?
Yoksa sudan mı?
Kabul etmedi diye mi üzülsem?
Yaşananlar karşısında hiçbir şey yapamamak...
İnsanı derin düşüncelere itiyor...
İnsanlığımızdan ve Müslümanlığımızdan;
Kendi adıma utanıyorum...
Biz bu olamayız...
Allah`ım sana sığınırım...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!