Ben bendeyken sendeyim...
Sen sendeyken bende değilsen...
Nedir bu kendini bilmezliğin,
Bir sirkelen kendine gel...
Etrafını dön ummana gel...
Burası mana denizidir...
İnsan-ı kamili bulmaya kim gelir?
Gönül sarayını açmayı kim bilir?
Gönül; bilinmez bir ummandır.
Güzellikleri görmeye ilim gerekir...
Varlığını gör, var edenden beri
Her Türk Vatandaşı cumhurbaşkanlığı adayıdır.
Ama, lakin demokrasi, kanunlar, hukuk vardır.
İnsanlar eşit hak ve özgürlüklerini korumak için;
Ben de temiz hislerimle aday olmak istedim.
Bir de ne desinler:
Senin yaşın tutmaz...
Hep masum dualarımız,
Bizi ayakta tutan...
Ya günahları ne yapacağız...
Ortada o kadar günah var ki;
Hangi birini söyleyeyim...
Ya insanlığımıza ne demeli!
İnsanı insan yapan paylaşımdır.
Ama ne gezer bu dünyada,
Adına akıllı hayvan denen insanda,
Bu insan kendi malıymış gibi sahiplenmiş...
Yok etmek için yarışıyorlar...
Ne uğruna insanlığını yitirmek uğruna...
Bir akşam üstüydü.
Seni beklerken;
İçimde bir sızı...
Sana doğru uçarken;
Ben durmaktaydım.
Sen geleceksin diye
Nur oldum.
Gönüllerde ademe geldim…
Görünmezi görünür kıldım…
Duyulmazdı duyulur kıldım…
Konuşulmazdı konuşur oldum…
Bir ol sözü ile kainat;
Uçmak istiyorsan;
Sivrisineğe, kuşlara bakacaksın...
Aklı selim olmak istiyorsan;
Kur`an`a bakacaksın...
Dürüstlüğü, ihsanı ararsan;
Örnek insanlara bakacaksın...
Sonbahar yapraklarını dökmekte...
Yüzüme çarpan rüzgarla yaşadığımı anladım...
Ama yaşamak bir sürü gibi değil...
Allah bana iz bırakmayı nasip etsin...
Ağızlarıyla cenneti yaşatırlar.
Gönüllerimizde cehennemi yaşatırlar.
Ne kalleştir bu Akbabalar,
Leş gibi yaşatırlar…
Görünürde fiyaka atarlar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!