Bir insanın gözlerine dalıp
Gitmek için engin madenleri...
Bu kadar mı zormuş geçmek aşıp?
Rüzgarları deli deli...
Çıkış kapandı işte!
Ateşle kül olmuş...
O umut ki kurtuluş.
Cellada meze düşler
Kıssadan sa yok oluş...
Hani bir gün denir!
Bedenin şahlanmaz.
Suretin vücut bulmaz.
Tamam, o zaman asıl
Toprak ne kadar atılsa az.
Ama fani cesed daha baki.
Gerçek miyim, yalan mıyım?
Bu dünyada niye varım?
Çürümüş kemiklerimle,
İşe yaramaz bir vücuttayım.
Yaşımın en güzel yılları diye bilirdim:
Herşey boşken dünyada
Birtek sen vardın bana.
Gözlerim ışıldadı;
Çünkü seni gördüm karşımda.
Bir kelimenle savrulur saçım.
Derdiğim iki üç alev dikeni,
Serdigim bir yol yok bekleyeni,
Sanmışım çıkılmaz yol bildiği
Koşarak aşılırmış "pes" kafi.
Uzakta bekleyen hayallerimi
İlmek ilmek etleri çekilmiş vücudumun.
Çiğnenmiş sırtımda her ânım çilekeş.
Uyuşmuş kalbimin dörtbir tarafı:
Ben yorgunum!
Ömrüm savrulmuş tenha köşelere.
Artık dayanamıyorum bu vurdumduymazlığa!
Feleğe karşı inadına sarf edilen bir vurdumduymazlığa!
Fakat dinlersiniz, bir arzuhalim var size:
Tevekkül gücü gönder bizlere...
Allah'ım, senin bize ihtiyacın yok, biliyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!