Sevgi ekmişsin yoluna;
Mihribanlar gelmiş çokça.
Bir yoldum, yarıladım, oysa...
Başı maralken sonu ceylan bana!
Motif bir sembol kalbe...
Ey hayat,
Kirli bedenimin enkazından kurtul!
Sayılamayacak kadar
Moloz yığını var...
Can çekişiyorsun be hayat...
Elimi uzattım işte!
Bu dünyayı nasıl anlatırsın?
Bir söylesene bana!
Birkaç adet fotoğraf...
Yeterli, kararınca...
Hayat bir fotoğraf;
Bir güne daha boş başlamak...
Tutarsız bakışlar hayalî.
Ölçüsüz sevgide birleşmek...
Zaten de ancak bir hayaldi.
Aşktı, aramak zamansızdı.
Gönül milyon nâra ezgisiyken sana
Susmak ne fayda, cananına?
Sevgi mi, sevmek mi? bî hikaye temalı.
Hadi anlat! dinleyelim bu alaturkayı.
Sessizlik hakim gözlerinde,
Kaybolmak var derinliklere.
Şu an en güzel şey:
Alsan ya o derinliklere!
Bir bülbül konmuş saf yüreğine;
Biz hayatın elemanıyken,
Hayatmış bizi sarıp geren.
Sur edilmişim bir kaleye...
Yok mu ki kurtarmaya gelen?
Yine karış karış bir çıkmaz...
Beşerî zaman olmuşken bu fânū sta,
Fanî isek bu çırpınış da boşuna.
Peki niye bu camlar kalbime
Her biri beni kanatsım diye..?
Sıkıştım burada, çıkamıyorum.
İnsan sevildiği kadar
Saygı duyar geleceğe.
İnsan yudumladığı kadar
Hasret kalır ömrüne;
Ve insan tebessümü kadar
Ömrünü feda eder sevenlere.
Bu hayat sahte değil;
Gerçeğin yolu da var.
Hatasız kul olmaz;
Her gülün dikeni var.
Boş gün geçmez;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!