Başladık bir harmandan,
Boyun büktük zamana.
Nice ağaçlar bizdik;
Niye büktük boşuna?
İşlenmeyi beklerken
Sen yer verirsin,
O işgal etmez.
Seven kim ki
Kaplasın derin!
Bile bilecek miydin?
Bir kere sevdim,
İlk kez mutluluk hissettim.
Allah'ım bu nasıl saadet?
Daha geç unutucam sanırım...
Sevdim herhalde!
Hatıramda yer vermiştim, hatırlıyorum.
Kalbimde adının yankısı belki bundan...
Karşılaştım ama, bana ilkken ilk değildin;
Seni sevmezken de sevmişim eminim!
Hangi masaldan çıkan bir prenstin bana?
Sevmek sevilmek hoş iş;
Ama hüzün cabası!
Beyni devreden eden,
Kalbin bir hatırası.
Hangi merhemim gelmiş,
Bir kişiydin sadece;
Bir kalptin öylece...
Bu çok mu önemliydi?
Bire indirgendin işte!
Kelimenin önemi ne?
Yollarda çürüttüğüm yollar, tüketti ömrümü.
Gözlerimde kör ettiğim gözler, çekti son perdemi.
Dostluklarımda maffettiğim dostlukları, bilemiyorum hiç diyeceğimi;
Söylesene şimdi ne yapmalı?
Kalbime gereken tadilatın, haddi hesabı yok.
Sevginin gözyaşlarıyla dalgalanan bu denizden
Ümitlerini son yolcusu gitti sabahki gemiyle.
Rotadan çıkan ve devrilen bir gemiyle
Elde kalan sadece arzusuydu derinden.
Yıldız kaydı ve o gitti çoktan;
Yerine göz yaşı dökmek ne çareydi?
Kusursuz bir nesne mi?
Kim dört dörtlük olmuş ki?
Şunu anla yâ "adem"!
Dolu taraf tam mı ki?
Eksik olan insanlar
Gözlerinden akan yaşlar
Yağmura karıştı.
Çağresiz kaderine küser bir çocuk;
Umutsuzluk neden bu kadar baskın çıktı?
Dertler alıp götürdü




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!