Bir peçetede saklıydı benim umutlarım;
Çaput gibi, hakedene bağlamışım.
Ben hecelerde döktürsem de onu,
Nafile imiş, boşuna ağıt yakarım.
Asıl olan emek mi, sebat mı?
Nadide kır çiçeğim;
Elmas, zümrüt yetmez balım!
Koskocaman kalbine
Uzağım, vahim, varım....
Gel eyleme yârim;
İnsan güveniyor birisine;
Oysa, borçlu kalıyor yine!
Bir helallik borcum varmış;
Ama borcumu demeyeceğim!
İnsan hayatıyla cebelleştiğinde,
Bekledim, bekliyorum, bekleyeceğim!
Zaten beyninde yer vermiştim.
Haklısın dedim ama...
Yeterince sanma ki besledim!
Tarif ettiğim şey: mutluluk.
Nedir çeken bizi?
Bilinmez aslında.
Anladım gizemi:
Hüzn çeker insana!
Dolaştım dal dala...
İlham intaktır aslında,
Konuşur durur karşında.
Ruhken ekber-i nefesin
Susturma dökülsün susma(!)
Duyabilmek de marifet!
Sevgi ekmişsin yoluna;
Mihribanlar gelmiş çokça.
Bir yoldum, yarıladım, oysa...
Başı maralken sonu ceylan bana!
Motif bir sembol kalbe...
Ey hayat,
Kirli bedenimin enkazından kurtul!
Sayılamayacak kadar
Moloz yığını var...
Can çekişiyorsun be hayat...
Elimi uzattım işte!
Bir güne daha boş başlamak...
Tutarsız bakışlar hayalî.
Ölçüsüz sevgide birleşmek...
Zaten de ancak bir hayaldi.
Aşktı, aramak zamansızdı.
Sessizlik hakim gözlerinde,
Kaybolmak var derinliklere.
Şu an en güzel şey:
Alsan ya o derinliklere!
Bir bülbül konmuş saf yüreğine;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!