Mukim İşbilir Şiirleri - Şair Mukim İşbilir

Böldünüz de yetmedi/ çaldınız da bitmedi
Vay arsızlar hırsızlar/ uslanmaz hayırsızlar

Doğu batı böldünüz/ pişkin pişkin güldünüz
Çarpıp bölen ruhsuzlar/ atadan hayırsızlar

Bir gülüşle yaşadığım ilkbahar
Kaş çatışla, sonbahara meyletti
Hayalimde, siyah beyaz anılar
Gönül hanesine,sultan kaydetti

Güya gelecekti,bir akşamüstü

Kahır dolu hasret düştü gönlüme
Uykudan eser yok gözüm nöbette
Firakın dağ gibi çöktü üstüme
Bedenim sılada özüm gurbette

Ne bir haber gelir nede selamın

Bir satır düşer, beyaz kağıda
Eksilen silgi, geçen zamandır
Yazar ve çizer, döner ağıda
Kağıt masum, kalem yamandır

Kalem ki damla damla kanayan

Karlı bir dağ gibiyim,duman gitmez başımdan
Güneyimi sümbüller, kardelenler, bölüşür
Ilık meltemler eser, kuzey yamaçlarımdan
Bir ince sızı olur, heyhat! sol yanım üşür

Soğuk sular iner,zirvemden vadilerime

Saklarım içimde, bir günah gibi
Haykırmak nafile, susmak imkansız
Tüter gizli gizli, yakar kor gibi
Küllenir dağ olur, aşmak imkansız

Gün olur can bulur, bir canan olur

Ey Kadir-i Mutlak, hüküm senindir
Göğünden, göğsüme, nur’unu indir
Rahmetinle kemter, kulu sevindir
Kerem et,çırpınan ruhumu dindir

Aman vermez, çilem,boyumdan aşkın

Dinmedi yüreğimde
Sulusepken yağmurlar
Yine kırık dökük
Paramparça anılar
Esme be deli rüzgâr
İçim yanar, yüreğim kanar

Güneş olmak vardı yâr yüreğine,
zifiri karanlık gecelere inat,
doğmak vardı ya buzdağlarına
soğuk kış günlerine inat…

Gökkuşağı olmakta varmış kaderde

Her batan günün kızıllığında
Solan ümidimdir, azalan ömür
Tükenen her günün yalnızlığında
Islanan gönüldür, hüzün yağmurunda

Sevda ikliminden eksilen günlere