Mukim İşbilir Şiirleri - Şair Mukim İşbilir

Saydım şu dünyada renkleri birbir
İçlerinde en çok maviyi sevdim
Buldum yıldızları mavide tekbir
Düşlerimi bile mavide gördüm

Bitsin kabuslarım artık yoruldum

Hiç Sevemedim ki, adam gibi adamları,
Adam taklidi yapan o şaklabanları

Taklidinden korkmalı, asıl olan asildir
Aslından zarar gelmez, taklidi embesildir

Sevgi timsalidir bütün anneler
Şefkat, merhameti Rabb'im den eser
Öyle bir anneden doğdu peygamber
Gökte melekler sana,imrensin anne

Şu fani alem de bulunmaz eşin

bir başka doğuyor güneş bu sabah
koca bir tepsi iriliğinde gövdesiyle
daha bir heybetli her zamankinden
rengi soluk biraz,sis perdesinden
sanki uyku mahmurluğunda
belki, zafer yorgunluğunda

Aldandım sevgine sana inandım
Gülüşün sahteymiş,yalanmış meğer
Ümide kapıldım ben sana kandım
Sevda şarkıların, yalanmış meğer

Sevmek değil imiş senin muradın

Gül,güle gül dedi,
Gül, güldükçe gül’dü.
Gül gülünce,
Bülbül de güldü.
Gülen bülbül değil,
Güldüren güldü.

Bu hasret sinemi yakmadan önce
Gelseydin nazlı yâr,bayram olurdu
Bırak şu gurbeti,dön bir an önce
Bitseydi bu hasret,bayram olurdu

Bak sensiz geçiyor,yine bir bayram

Dağlarında kardelenler boy verir
Ovasında selvi/söğüt yükselir
Filiz olur,sürgün verir, boy verir
Canlar feda,can demişiz Vatan’a

Bahar olur bin bir çiçek yetişir

Gidesim var! alıp başımı
Uzaklara, çok uzaklara…
Kaf dağı kadar uzak,
Şah damarım kadar yakın
Ana yüreği kadar sıcak…
Ilık olmalı hem,

Gittinde ne oldu,ey peri süret
Yaktın ataşına,küle döndürdün
Feleğin çarkına fena düşürdün
Ateşe düşmüşken nara döndürdün

Sevda güllerimi hepten soldurdun