Mukim İşbilir Şiirleri - Şair Mukim İşbilir

Destur olmayınca girilir sanma
Kudret-i Hakk’tandır sırrı gönül’ün
Top tüfek gücüyle girilmez amma
Zamansız açılır yolu gönül’ün

Üçüncü bir gözdür görebilene

Köprüler zayıfsa, sele ne gerek?
Yaprak düşecekse, yele ne gerek?
Dostluk kavi ise, yola ne gerek?
Nuh tufanı olsa, toz koparamaz!

Ne kıvılcım işler, gönül bağına

dünden kalan yarına
kırık bir gönül hikayesi
bir buruk tebessüm
solan binbir hatıra...
ben mecnun’dum
gûya sen leyla

Gel benim efkarım,
Gel öbür yarım
Hey benim terk edilmez diyarım
Gel hasbıhâl olalım seninle biraz
Ben şiirler dökeyim can evimden
Ben anlatayım sen yaz

Bir başına gurbet elde kalırsın,
Dostluğa uzanan el bulamazsın.
Yalnızlık şarkısı sarar içini,
Halinden anlayan can bulamazsın.

Akşamla birlikte çöker bir hüzün,

Dinmedi yüreğimde
Sulusepken yağmurlar
Yine kırık ve dökük
Paramparça anılar

Esme samyeli artık

Mazide; dünyaya örnek millettik
Erdemi kaybettik, nisyan gidiyor
Milli değerleri, kolay hallettik
Güveni kaybettik, isyan gidiyor

Eser bırakmadık, ardan hâyâdan

Çekilip gitti sular
Issız kaldı kıyılar
Hicretinde uykular
Gözlerim virane kaldı
Öksüz yetim duygular
Daha Ne Kaldı

Gülümse bulutlar dağılıp gitsin
Gökyüzü, ürüşan olsun sayende
Yarımlar birleşip tamama ersin
Geceler mehtaba doysun sayende

Gözlerinde açsın akşamsefası

Kim bilir?
Kaç asrı bıraktın mazinde?
Kaç bahar soldu sende?
Kaç ömür tükendi sinende?
Ey kutsal şehir,
Ey şehr-i güzide