Mukim İşbilir Şiirleri - Şair Mukim İşbilir

Biliyorum;
Gideceksin,ha bugün ha yarın.
Gitme diyemem ki, yüzüm tutmuyor.
Gideceksen eğer veda istemem,
Elveda diyemem,dilim varmıyor.

Ey hayat!
Ah dünya! ! !
İnsafın yok mu senin?
Yaktın yine bir canı
Heyhat!
Nimetin bu mu senin?

Düşsem de tepetaklak bir boşluğa
Asılsa da göz kapağımdan Kafdağı
İşlese de iliklerime hicran sağanağı
Ben yine hep sende kalacağım
Ben yine sevdalı ben olacağım
Mızrak kirpiğine tutunacağım

Veda bakışların gitmez gözümden
Ömrümce bu anı unutmayacağım
Sandım ki bir parça koptu içimden
Oturup bir köşede ağlayacağım
Bu sevdayı mahşere taşıyacağım

Yine başımda duman,
Sırdaş oldu efkârım,
Geçmek bilmeyen zaman,
Durdu sanki saatim,
Yoldaşım anılarım,
Yalnızlık arkadaşım.

Her aşkın bir bedeli var
Sabret gönül yürekli ol
Yakmayan aşk neye yarar
Yansın gönül yürekli ol

Bırak olsun lime,lime

Turnaların kanadına tutunup
Gurbetten sılaya varsam öylece
Sevdiğime selam,sevgi savurup
Aşılmaz dağları, aşsam öylece

Hasret,bu yüreği, yaktığı zaman

Hani şu son mektupta,unut diyorsun ya
Ben mi anlayamadım umut muydu yoksa
Umutsa, hep içimde, sen unut kolaysa
Kolaysa, Bana da versen, tarifi varsa

Nane limon kabuğu birazda zencefil

Dön de bir tarihe bak,var mı acep böylesi
Çam’ın bini bir pula, makbul söğüt gölgesi
Haklının sesi kısık, hainlerin gür sesi
Bin yılda bir görülür, garabetin böylesi

Dünkü domuz çobanı,ülkeme kafa tutar

Üç koç gönderdik, ocaktan,dağ gibi,
Yaşları yirmi, üçü de hilal gibi.
Gitti, kuzey,güney, doğuya biri,
Emanet olsun Mevla’ya her biri.

Yüzlercesi vardı o gün sırada,