Mukim İşbilir Şiirleri - Şair Mukim İşbilir

Ve oyun başlar,açılır perde
Kuklaların olduğu yerde
Kuklacı hep vardır durur siperde
Kuklacıya râm olur kuklası

‘’Açıl susam açıl’’ der kuklacı

Sen ki buraların,nazlı kızıydın
Neden böyle,mahzun oldun nazlıcan
Endamınla, yüreklerde sızıydın
Neden böyle, erken soldun nazlıcan

Oysa,ne güzel de saçların vardı

Ümit fideleri diktim geceye
Yarıp karanlığı fidan olacak
Meylimi bağladım iki heceye
Dönüşü olmayan peyman olacak

Boy verecek filiz, filiz sema da

Akşamlar karanlık,akşamlar acı,
Akşamlar içimde bitmeyen sancı.
Sabah mı? Belki,yine akşam var,
Akşamlar içimde hüsranla başlar

Aldı beni benden akşamlar aldı,

Gittik gurbet ele, sanma unuttuk
Aklımız fikrimiz,sende Erzurum
Senden uzakta da hep sana dönük
Yönümüz sanadır, sana Erzurum

Sevdamız sanadır,özümüz sende

Türk’üm demek bile, ırkçılık madem
Yeterse gücünüz, yok sayın gitsin
Dağdaki haine, tuttunuz matem
Ha oldu, olacak, kutsayın gitsin

Bin yıldır kaynamış, etle tırnağı

Adam; bir gün,sahil kenarında,
Oturmuştu öylesine bir kenarda.
Ülke meseleleri takılmıştı aklına,
Son durumlar dokunmuştu kanına.
Abede imefe ve bir sürü kansız!
Düşünceler istilasınday dı,amansız.

Neden bu acziyet? nedir bu halin?
Kuru yaprak gibi,savrulmaktasın
Çaresiz kalmışsın,bitmiş mecalin
İçin, için yanıp, kavrulmaktasın

Yüreğin aklına, hüküm sürerken

Gözlerindeki feri, alıp götürmüş yıllar
Sürüklemiş ruhunu, bir ölünün ardından
Umutsuz zamanlara, uzanan zalim yollar
Çıkar hep ayrılığa, geçmez gönül yurdundan

Ne kimseye yar olmuş, ne de olmuş bahtiyar

Kurşuni gökyüzü,
Kükürt kokulu hava
Yel almış umutları,
Hayal kurmak bedava
Bir yağmur ki, inceden ince
Hani derler ya,