Müjgan Asıl Kefeli Şiirleri - Şair Müjga ...

SENİ ÖLESİYE SEVMEK
Arkamızdaki maziye bakmadan,
Seninle…
Hep seninle bu günlere gelmek.
Akreple yelkovan gibi,
Sevginin merkezinde kilitlenmek.

SİYAH PERDE
Akşam olup sönünce kentin ışıkları,
Yalnızlığın siyah örtüsünü çekerim üzerime.
Hayallerde, netliğini kaybeder,
Griye dönüşür birer birer.
Umutlarda umutsuzca el ayak çekip,

SAKLA BENİ
Midye içindeki inciyi nasıl,
Özenle saklayıp büyütüyorsa,
Sende en saklında...
Sakla beni.
Görmesin senden başkası,

NEREDEYDİN?
Bu güne kadar nerdeydin?
Kimlerleydin?
Sen sahte sevgiler peşinde gezinirken,
Zamanı yıllarca boşa geçirdin.
Yinede geç kalmış değilsin,

O NA GİT
Sen bittin benden!
Sen gittin benden!
Sen vaz geçilmezken,
Şimdi kalkıyor perondaki son tren.
Hadi koş yetiş ona!

RÜYA
BeşAralık
Soğukİstanbul akşamı.
Dışarıda kuru ayaz.
Gece yarısını çoktan geçmiş.
Sessizliğin çığlıklarını duyuyorum.

MAZİMİ YAKTIM
Bu sabah elime kibrit aldım
Geçmişten kalan ne varsa
Hepsini bir araya toplayıp
Acı, tatlı tüm hatıralara,bir kibrit çaktım
Ben yaşadığım mazimi yaktım.

MİLYON KEZ SEVMİŞİM
Kaç kere sevmiyorum demişsem,
Sakın inanma,
Ben sana yalan söylemişim,
Ve ben seni…
Milyon kez sevmişim.

HİÇ SEVDİNMİ?
Sen anlarmısın sevgiden?
Faili meçhul aşk cinayetlerinin seri katilisin sen!
Sana açılan her kapıyı kapattın,
Birer birer…
Sevgilerin kol gezdiği sokaklarda,

Bu sabahta günlüğüm elimde
Düne dair anlatacaklarım birikti yüreğimde
Bir sayfa, bir sayfa daha çevirdim
Kokun sinmiş sararmış yaprakların içine
Sevgimin kırıntıları dağılmış,
Cümleler arasına