Müjgan Asıl Kefeli Şiirleri - Şair Müjga ...

SENSİZLİK KABUS OLUR
Sensizlik kabus olup çöktü üzerime,
Uyansam ayrı,
Uyanmasam boğuluyorum.
Taşımıyor ayrılık yükünü omuzlarım.
Avaz avaz bağırırken,

SENİ ÖLESİYE SEVMEK
Arkamızdaki maziye bakmadan,
Seninle…
Hep seninle bu günlere gelmek.
Akreple yelkovan gibi,
Sevginin merkezinde kilitlenmek.

SAKLA BENİ
Midye içindeki inciyi nasıl,
Özenle saklayıp büyütüyorsa,
Sende en saklında...
Sakla beni.
Görmesin senden başkası,

RÜYA
BeşAralık
Soğukİstanbul akşamı.
Dışarıda kuru ayaz.
Gece yarısını çoktan geçmiş.
Sessizliğin çığlıklarını duyuyorum.

O NA GİT
Sen bittin benden!
Sen gittin benden!
Sen vaz geçilmezken,
Şimdi kalkıyor perondaki son tren.
Hadi koş yetiş ona!

MAZİMİ YAKTIM
Bu sabah elime kibrit aldım
Geçmişten kalan ne varsa
Hepsini bir araya toplayıp
Acı, tatlı tüm hatıralara,bir kibrit çaktım
Ben yaşadığım mazimi yaktım.

MİLYON KEZ SEVMİŞİM
Kaç kere sevmiyorum demişsem,
Sakın inanma,
Ben sana yalan söylemişim,
Ve ben seni…
Milyon kez sevmişim.

NEREDEYDİN?
Bu güne kadar nerdeydin?
Kimlerleydin?
Sen sahte sevgiler peşinde gezinirken,
Zamanı yıllarca boşa geçirdin.
Yinede geç kalmış değilsin,

HİÇ SEVDİNMİ?
Sen anlarmısın sevgiden?
Faili meçhul aşk cinayetlerinin seri katilisin sen!
Sana açılan her kapıyı kapattın,
Birer birer…
Sevgilerin kol gezdiği sokaklarda,

Bu sabahta günlüğüm elimde
Düne dair anlatacaklarım birikti yüreğimde
Bir sayfa, bir sayfa daha çevirdim
Kokun sinmiş sararmış yaprakların içine
Sevgimin kırıntıları dağılmış,
Cümleler arasına