Müjgan Asıl Kefeli Şiirleri - Şair Müjga ...

Sen; bir kez olsun arayıp sordun mu?
Zamanlı zamansız geldim mi aklına?
Avuntularla kandırdığın masum yüreğimin vebalini nasıl ödeyeceksin?
Mahşerde iki elim yakanda.
Sen; sevginin katili
İçimde ki yaşama sevincimi,

YOKSUN
Çınar ağacı gölgesinde kayboldu aşkımız.
Şimdi yitik zamanlara gebe yarınlarımız.
Sen yoksun..!
Kayboluşlarının başlangıcındayım,
Tek yolcu almadan,

Daha dün, yazdan kalma bir sarhoşluk vardı
Üzerimde.
Başımda duman duman sonbahar yelleri esiyordu
Yer gök flu
Geçen yıldan emanetin kalmıştı şuralarda bir yerde
Acele et!

Aşk’ın anatomisini sarı sayfalara işliyordu nakış- nakış
Yüreğinden geçenler
Zamana inat su gibi akıp gidiyordu kaleminden
Katre katre dolduruyordu gönül ummanlarını
Geç kalmışlığa ağlıyordu arabesk duygular
Şiirler damlıyordu damarlarından kan niyetine

Hangi kalem nefrete tercüman olur
Hangi ressamın tuvalinde sevgisiz yüreğin modeli bulunur?
Sevgiyi yazıyor bu kalem!
Tarif edemeden…
Deniz dalgasından daha heyecanlı yürek
Kalp atışlarının sesini aktarıyor sayfaya

İADE EDİYORUM
Seni aldığım dünyana iade ediyorum.
Çekil, uzak dur benim dünyamdan diyorum.
Ağırdır sevdaları,
Taşıyamazsın!
Hoyrattır sevmeleri,

Şemsiyesiz yürümeye çalışıyordu dert sağanaklarında
Tepeden tırnağa sırsıklam olmuş kurumuyordu teni,
Kurumuyordu gözleri.
Bir birine karışmış hüzün yumağı olmuş,
Yuvarlanıyordu yaşamın önünde,
Yapayalnızdı kalabalıklar içinde.

Yürüdüğüm bu aşk yolunda yasaklardayım.
Bir labirentin ortasında çıkış aramaktan yılgın gönül
Ve
Ritmi bozuk sevgi sarsılıyor.
yüreğim hop oturup hop kalkıyor yerinden
belirsizlikler boydan boya,

Karanlığımın en koyu yerinde,
Bölünmesin uykum, gelme gecelerime.
Düşlerim bana kalsın masumca
Aydınlık vurmasın göz ucuma.
Yüzüne düşen perçemini al gözlerimden
Dokunma kâbuslarıma.

Sevgili…
Belki bundan önceki mektubumu henüz okumadın
Belki de eline geçmedi.
Senden cevap beklemiyor canın sağ olsun diyorum.