Müjgan Asıl Kefeli Şiirleri - Şair Müjga ...

SARIL BANA!
Bir kere değil bir ömür sarıl bana!
Üç beş nöbeti başlamdan,
Sensiz ruhumun gece vardıyalarında.
Daha dün sıcacık bir eldi avuçlarımda,
Ellerimi ısıtan…

SENİ SEVMEK
Seni sevmek tanrıdan, sonra sana
Tapmakmış
Seni sevmek her saniye ibadet
Etmekmiş
Seni sevmek

Bebeksi kokunda gizliydi sevgin
Özlediğimde yanımda değildin sevgili.
Bense matemini yaşıyorum temmuz gecelerinin
Hüzzam makamın da dinliyorum,
Uzaktan duyduğum keman sesini.
Yudum yudum zehirlerken kendimi

Saatlerce beni bana anlattım.
Gözlerimin içine bakıp sorguladım geçmişimi,
Geleceğin randevusunu istedim kendimden
Uzun uzun dinledim kesmedim hiç sözümü
Söylediklerime inanma ihtimalim yok olmuş
Yalan geldi sarf ettiğim cümleler

Dağılan beyaz bulutlarda toplanmış mavi düşler
Haydi, umuda yolculuk başlıyor
Hareket etmek üzere kara tren!
Mavi giysiler içinde sandık aralarına gizlenmiş,
Son vagondaki yolcular sessiz.
Ve bağırıyor makinist,

Sıfır noktasında başlar bütün hayat,
Düğümler burada çözülür.
Burada başlar aşkın engeli
Diğer insanlardan farklı yanım yok benim,
Elimdeki asam korkutmasın seni, nefes al otur!
Sakın bakma acıyarak işte o zaman ölürüm!

Sen nefretinle yanıp tutuş unut dünü!
Bende ki sevgin çok önceden öldü
Yaktığın mum yatsıdan evvel söndü
Yaptıklarına helal olsun, seninde devrin biter bir gün.

Yalvarmalarıma hep kulaklarını tıkadın

ÖĞRET BANA
Gülmeyi öğret bana
Tebessümü kahkahayı
Uçmayı….
Kuşlar gibi yükseklerde özgürce
Doğmayı öğret

Seni anlamak zor oldu, tanımak da
Sevdin vakitli vakitsiz;
Gelişin ve gidişin gibi kâh yanımda, kâh uzakta
Özlersem gözümde seversem özümde
Yani öyle işte.

INDIK BACI

Fındık bacı Mahallemizin ufak tefek yapılı, hamarat dost canlısı güler yüzlü teyzesidir.
Otuz yaşlarında eşini kaybetmiş iki oğluyla yaşam mücadelesi veren vefakâr bir annedir…

Fındık bacı diye hitap eder mahalleliler.