Müjgan Asıl Kefeli Şiirleri - Şair Müjga ...

Bir kenara terk ederek bırakıp gittiğinden beri
Duygularımın gözyaşları dinmiyor,
Sessizce ıslatıyor kaldırım taşlarını.
Öksüz kalan sol yanım çığlık çığılığa susuyor
Artık hiçbir şeyim değilsin benim.
Ah vah etmiyorum, istesen de tanımayacağım,

Gece ile sabah arası, bilmediğim saat dilimindeyim.
Derin bir uykuya dalsam…
Dalsamda, seni unutsam diyorum.
Nafile… kendimi kandırmaya başladım yine
Gözlerimi kapatmaya korkuyorum!
Hemen geçiyorsun karşıma,

Vakit daraldı…
Şunun şurasında bir kaç dakika daha var.
Söylenmemiş ne kaldıysa durma söyle!
Tükettiğin nefesin telafisi yok, geri sarmıyor zaman.
Yelkovan ve akrep koşuyor dört nala,
Takvim yaprakları kopuyor ardı ardına.

Kırık dökük sevdim seni,
Kırılıp döküldüm bu sevda yolunda
Biliyorum büyümedim,
Hala yaramaz çocuğum senin yanında
Artık arama beni!
Bulmaya çalıştığın kırıntılar arasında,

Yine günlerden Pazar,
Hava buz gibi,
Biraz aşığım biraz da deli.
Sahilde yürüyorum ellerim ceplerimde,
Sana ilk rastladığım yerdeyim şimdi.
Bir kaç ay önceydi rastladım ona

Avuçlarımı sıkıca kapatmıştım,
Unutmuşum;
Ellerimin içinde ellerinin olmayışını
Parmaklarımın arasında,
Sıcak sevgi kırıntılarını aradım,
Mutluluktan artan.

Can pazarında meta olmuş umutları,
Acımasızca…
Açık artırmaya sunuyor gözü dönmüş caniler.
Kirli ellerdeki masum yürekler çırpınıyor,
Bir çare.
Tezgahların albenisi fazla,

Sevgili…
Satırlarıma hangi kelimelerle başlayacağımı bilmiyorum.
Aslında çok düşündüm…
Sana olan özlemlerim deşifre olmadan
Kendimi fazla ele vermeden yazmak istedim.
Başarabilir miyim bilmiyorum.

BU KADAR KOLAYMI
Gözlerine bakarak
Tutarak ellerini
Bu kadar kolay mı?
Seni…
Seni, seviyorum derken

DÜNYA GÖZÜYLE
Ayrılık kefenini giymeden üzerime,
Sıkıca sarıl soğuyan bedenime!
İstersen parçalanmış yüreğimi de al,
Kalsın ellerinde,
Bir daha görür müyüm seni dünya gözüyle?