Müjgan Asıl Kefeli Şiirleri - Şair Müjga ...

Bir telaş var gün batımında
Gece ve gündüz bir birine karışımış
Kızıl ve mor laciverdle yarışıyor kaos yaratıyorlar adeta
Yalnız yürekler sancı içinde
Caddelerde insan kalabalıkları,
soğuktan burnu kızarmış çocukların eve

Uykuya daldığın saatlerde,
Usulca gireceğim rüyalarına
Hiç haberin olmadan
Saçlarını okşayıp bir buse alacağım yanağından.
Ve ölesiye,
Ve egoistce seveceğim

Okunmamış cümleler arasındaki
Kelimelere yaslanmış başı.
Zaman sıkıntısı yok bekleyişlerin
Bir el, saçları karıştırıp yüzünü okşadığında,
Kelebek özgürlüğü yaşar,
Yüreğe erken düşerse bahar.

Aç kapını sevgilim -----------Gamze
Bir dilim aşkla geldim
Demle sevda çayını
Yudum yudum içelim.
Hadi tut ellerimden bir dilim aşkla geldim

GÖRMEDEN SEVDİM
Yüzünü görmeden elini tutmadan,
Gözlerine bakmadan sevilir mi?
Ben sevdim işte.
Baktığım her yerde onu gördüm
Rüyalarda hayallerde seraplarım hep oydu,

GÜLÜMSE
İlerleyen zamanı durdur şimdi!
Bak gözlerimin içine,
Sıkıca tut ellerimi,
Günaydın meleğim de!
Haydi, biraz gülümse!

GÜNEŞİN BATTIGI YERDE
Her güneşin battığında
Gözlerim ufka dalar
Kaybolurum o kızıllıklarda
Kayalarda oturmuş seni beklerken ben
Güneşin battığı yerde

KIRDIM ZİNCİRLERİ
Sen tutsak edemezsin beni,
Ruhum özgür.
Esaretin olmayacak bu gönül,
Kırdım zincirlerimi.
Mihrabım bilmiştim seni.

Kalp gözüm,
Gülen yüzüm,
Şiirim şarkım özlü sözüm,
Anlatması zor olan yürek gücümsün! ..

İlk kez bir iskelede karşılaştık seninle,

Söyleyemediklerim var elbet,
Susuyorum belki anlarsın diye
Ben duyularımı yitirdim çoktan
Hep yutkundum düğüm düğüm oldu yüreğim ve kararlıyım
Gidiyorum kendimden.
Susmak konuşmaktan da zor geliyormuş.