Müjgan Asıl Kefeli Şiirleri - Şair Müjga ...

Önümde sararmış boş bir kagıt,
Elimde kara kalem…
Nereden, nasıl başlasam bilmiyorum.
Alfabenin hangi harfini ayıklasam ki
Seni kırmadan birşeyler karalayabilsem? .
Birkaç gündür sıkıntı var cümlelerimde

YİNEDE İSTİYORUM
Yürekten silmek kolaymı?
Silmeye çalıştıkça daha derin yazılıyor
Kaçtıkça bağlanıyor,
Bağlandıkça
Uçsuz bucaksız özlüyorum.

EBRULİ AKŞAMLAR
Ebruli akşamlarda izledin mi,
Ufukta dans eden renkleri?
Balkonda oturmuş yudumlarken,
Kadehteki içkini.
Gözlerin dalıp dalıp

GİDİYORUM
Şimdi gidiyorum ben,
Bir meçhule,
Terk ediyorum bu evi
Senli yaşanmışlıkları
Kal kendinle baş başa

GÖZLERİN DE GÖRDÜM
İnkar etsen bitmedi desen de,
Gizlenme kelimeler arkasına,
Gördüm gözlerin de…
Mahsun bakışlar altında,
Biraz endişe vardı, belki birazda korku.

Bu mevsim hazan.
Bu mevsim yalan…
Hazanda mı olur hep ayrılan?
Ve bu mevsimde
En fazla ben miyim yara alan?

SOKAK LAMBALARI
Tek tek sönerken,
Karanlığa gömülür umutlarım.
Yolumu bulamam.
Yalnızlık melodisi duyulur
Son duraktaki orkestradan,

SON GECE
Bu son gecenin yaşanan
Son dakikalarında,
Uykuya yenilme
Ne olur konuş benimle
Hadi aç gözlerini de bak!

SENSİZLİĞİ ASTIM ODAMIN TAVANINA
Ben bu gecede sensiz,
Bu gecede uzandım yatağıma sessiz.
Konuştum biraz,
Baş ucumda asılı yalnızlığımla.
Sordum hep sordum! !

SENSİZLİK KABUS OLUR
Sensizlik kabus olup çöktü üzerime,
Uyansam ayrı,
Uyanmasam boğuluyorum.
Taşımıyor ayrılık yükünü omuzlarım.
Avaz avaz bağırırken,