Müjgan Asıl Kefeli Şiirleri - Şair Müjga ...

İkimizde susmuştuk.
Sorgulamıyor yargılamıyor hiç,konuşmuyorduk.
Bahanesi yoktu gidişinin,
Kahvaltı masasına çakılı kalmış gibiydik.
Çaylarımız bitmiş elimizdeki bardakla oynuyorduk.
Gözlerini sürekli kaçırıyordu.

Elinde ki kuru ekmeğin ucunu ısırdı çocuk.
Soğuktan kilitlenmiş gibiydi çenesi,
Çiğnemekte zorlanıyordu lokmalarını,
Yutkunamadı.
Parmakları morarmış, titriyordu dudakları
Ve çocuk farkında değildi yaşadığının.

YÜREĞİNİ DE AL GİT!
Sanma ki yaşayamam,
Sanma ki, nefes alamam senden sonra!
Koysamda başımı omuzuna
Dolanmış olsa bile kollarım boynuna,
Yolcusun!

BİR SES VER
Sanki daha dün gibiydi,
Nede çok yaramazlık yapardık,
Biraz serseri biraz da deliydik
Dostluğumuzdan bir gün bile
Taviz vermedik.

GİTMEKLE KALMAK ARASI
Ne kadar kolay geliyor,
Çekip gitmeler.
Keşke o kadar basit olsa
Arkana bakmadan gidebilsen keşke!
Sor kendine kaç adım gidebirsin?

GİDERSE!
Dağ gibi büyür, yokluğunun borcu,
Yüklenir omuzlarıma,
Taksitlere bölsem sensizliği,
Günlük faizini ödemeye yetmez ömrüm!
Tek mevsimde tutuklu kalır bu gönlüm

ÇOK GEÇ DEĞİLMİ?
Gittiğin tarihi çoktan unuttum!
Kaç bahar kaç hazan geçti,
Bu güne kadar aklın nerdeydi,
Şimdi yeniden karşıma çıkıp,
Hadi bir şans diyorsun,

Nasıl inanayım ki aşka? hepsi riyakar,
Hepsi bir birinden başka.
Kimi, mevsimlik aşk ister,
Üç aydır sevgisinin ömrü.
Bir mevsime sığdırıp gün eder gününü.
Kimi; hazan dır soldurur güldürmez hiç yüzünü.

Bak yine gece oldu
Seni özleme saatlerimin mesaisi başlıyor.
Kulaklarını çınlatacağım bol bol
Seni yazacağım yalan yanlış
Karanlığın perdesini çekip,
Sana sarılacağım sıkıca

KAL DESEYDİN
Ben giderken dur diyebilseydin.
Yaslandığın kapıda gidişimi,
Boynun bükük izleyişin var ya,
İşte o halin…
Hala gözümün önün de.