Ceset ceset gömüyorum seni
Şafaktan tana dek hiç kimse oluyorum
Ama gece
Ceset ceset gömüyorum seni...
Bir linç girişimi oluyorum bazen
Her Şey Hala Bok Gibi diye bir kitabım vardı
Gönderdiğim yayınevi
"Bu beş para etmez
Daha boktan bir şey yok mu?" dedi
Öyle demedi de
Bilirsiniz işte yayın politikamız falan... Bir sürü safsata
Politik bir sevda yaşamadım
Hep ön planda oldu
Hiç hesapta olmayan duygular bile
Gözü kapalı bir yaşamaktı işte
Hesapsız kitapsız
Ne bileyim darmadağınık
Belki de
Hayata dair en yalancı tanıklarımızdı
Fotoğraflar
Gülmeye mecbur hissederdik
Üç-iki-bir
İşimiz bitene kadar
Çok okudum, şairlerden ortak karardır
Kirpiğinle taçlanmış gözün devre sultandır
Bunca bekledim, seni sevmek ahde vefadır
Yüzün cihan bülbüllerinin tek tas kanıdır
Sen beni sevemezsin
Üzerimde yetmişlerin hevası
Atlılar basmadan infilak etmeliyim
Son eylemimdir aşk kulvarında
Son pratik yaklaşımım
Bu çağdan men edildim
Sen beni seversen belki iyi şeyler de olur demiştim
Yanılmışım
Sen beni seversen kesin iyi şeyler olur
Aşk büyütürüz
Üç beş ufak müridimiz olur
Onlar da büyür yeryüzüne aşk salarız
Silahlılar sokaklara doluşuyorlar
Seni vuracaklar sanıyorum
Çünkü bütün caddeler
Bütün sokaklar
Her gün binlerce geçtiğindir
Bütün kapıları sen açıyor
Bir ömür düşleyeceğim
Yasak kelimelerle örülmüş cümlelerle
Tüm kelimeler seni gösterse de
Kimse çözemeyecek
Bir insanın ne kadar sevilebileceğini
Sonra bir kazıda bulacaklar sayfalarca seni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!