Muharrem Soyek Şiirleri - Şair Muharrem ...

Yine havalandı kalbim
Göçmen kuşlar gibi
Sen sanıyor konacak yerleri;

Yine coştu gönlüm
Yuvarlanan sular gibi

Beğenip de süsümü püsümü
Aynadan çıkamadım bir türlü;

Bir zar atıldı zaman elinden
Gönül kırık kaldı hep geleden;

DERVİŞİN NEFESİ

Hâlini etme hâlsize şikâyet
Baston tutan eline şükret,
Dünya sendeki cana emanet
Sense dünya canlara minnet.

Ceketini kaptığı gibi
Dışarı attı kendini,
Daralmıştı yüreği
Göçük altında kalır gibi

Yürüdü gecenin karası içine

Belki bir ıslık
Belki sudan seken bir ışık,
Güzel bir sözden mana kapan
Bir yansıdır belki bir bakıştan,
Belki de utangaç bir gülümseme
Sadelik içinde mutlu bir an

Masum bir hikâye değildi
Kırık kalpten sızan
Kanayan gururdu ağlayan;

Affetmedi onurlu güven
Kırmızı gül uzatsa da yemin

Ölesiye kıskanmayı aşkın tapusu sanan salak
Gücüne mi gitti terk edilmek?
Kaldın mı ortada dımdızlak
Yalnızlıktan çıkmaz bir sokak?

Masumane kıskanç mı sandın nefsini

Başarılı,
Sabırla çözüm bilgisini yapar;
Başarısız,
Sızlana sızlana şansına yanar.

Başarılı,

Sen bulmaca çözerdin dergiden
Ben yakınırdım vergiden
Sanırım buna benzer bir hâlde
Uyuklamıştık sol köşelerde.

Hazır soyunmuşken

İçimde bir çocuk zıplaya hoplaya
Gönlümün eteklerinde oynaya
Damarlarımda bıcırık sesler dolana…

Kalkıp dışarı çıkmalı
Çocuktan bir güne soyunmalı