Durur zaman fikrimi tokatlar
Çiğnerken ruhumu deli atlar
Dökülür kanım terle bir olur.
Açılır semaya avuçlarım
Ceza bulurken bütün suçlarım
Gittikçe kaybolan gökkuşağı altında
Gözlerimi diktiğim grubun yangınıydı
Şöyle bir baktığımda
...................................Kırık aynaya göz ucuyla
Sulusepken bir yağmurdu ufukta beliren
İnfialdi
Sultanahmet’te mest olurken yürekler pür vakar,
Süleymaniye den geçenler mâverâya akar.
Eyüpsultan ın billur damlar pencerelerinden
Dervişler ve sultanlar diz dize âtiye bakar.
Süleymaniye den geçenler mâverâya akar.
Kızaran gözlerimde
Küçülen dağları değil
Geçtiğim yolları tırnaklarımla kazdım
Oysa ben kırık dökük
Taş taş üstünde kalmamış bir garip enkazdım
Gülseydi gözlerin bu kadar ağlamazdım
SÜRGÜN ADAM
Yıllardır ölümüne savunduğun
Kuş uçmaz kurt geçmez
Kara gözlerindeki son kale düştü
Ard arda yıldırımlar
Ömrümün eyvahıydı son sabahıydı
Camlar kırılmıştı içimde
Aynalar çatlamış
Ardarda dağlar patlamıştı
Göklerin yanışı
Ruhumun uyanışı vardı içimde
Aklım sürçtü yolum şaştı
Allah dedim dilim yandı
Düşünceler haddi aştı
Kalem tuttum elim yandı
Vakit bitti ömür soldu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!