Muhammed Emin Daştan Şiirleri - Şair Muh ...

Afitap tebessümüne hasret bıraktın
Ne hüküm biçersin
Sadık'ı yar sandığım şimdiler de
Kime seni seviyorum dersin
Kestane balı dilinin şifasına kanıp
Acısına yandığım

Nara atar göz yaşlarımın izleri
Dudaklarıma tuzdan önce tad gelir
Tadı kaçmasa yalana oruçlu gözlerimin
İzi sürülürmüydü yoksa
Elmacıklarımda hüznün kederin.

Sorduklarında iyiyim demek kadar
Yüreğime pelesenk adın
Ki sormasalar daha iyi
Bu aralar hiç yok tadım
Sızıntı yapmış düşünceler düşer mimiklerime
Sahte tebessümlere gebe kaldım

Damarlarım da akan bir sen var
Adın geçtiğinde bir cümlede
Gönlüm göğüs kafesime dar
Sensin içimdeki çocuğun
Soğuğu ayazında beklediği gar
Ahh yar ahhh yar

Hayatımın gölgesinde yaşlanıyor
Bugünlerde gelip geçecek biliyorum
Her günüme her anıma her halime şükrediyor
Gün geçtikçe kalbimin derinliklerine iniyorum
Kendimi bildiğim her an sana doğru yürüyorum

Halının altına süpürdüklerimi, gün yüzüne çıkarma vakti
Anlatsam anlar mısınız derdimi, bilmem
Azığa çalışan hammalar var beynimde
Taşı taşı yorulan
Alnının terini bir silseler
Gözümden düşer yaşları.

Hayat bize sunulan kıymetli bir armağan
Herkes kendi payına düşeni alır
Ben seni aldım
Seni sardım ve sen
Damarlarımdan kalbime aktın
Senin kıvılcımınla ben bir orman gibi yandım

Sen gitmedin huyuma
Denizler hiç gider mi suyuma
Rüzgara karşı uçmak
Akıntıya karşı kulaç sallamak
Ne çıkar hepsi aşkın közünden

Zihnim allak bullak,
Ben seni kaybettim, beni bende kim bulacak.
Acılar nasıl tek bir noktada toplanır,
Elem değil bendeki, beni yakan kulağımda çınlayan asılsız notalar.
Hepsi senden taraf, hepsi muhalif.
Yüzüm gülmeye görsün, her bir ses, bir müzik,

Hangi çağda yoktu sanki aşk
Bir çırpıda gelip geçen öfkemi sandın azizim
Mayasında vardır insanın aşk
Duygusu tepelemesine dolu öylesine derin
Hangi kalıpta olsan çıkarsın,sıyrılırsın benliğinden
Haspelkader yaşadık azizim boşa değil bu sözler