Ben bir kulum dert mektebinde,
Yaşadım durdum derdimi yıllarca, gönlümde en derinde,
Yeri geldi koydum masaya, dost meclisinde tam yerinde,
Yeri geldi sustum, konuşmak nafile,
Derman yoktu fani elinde...
Dillere düşeceğiz seninle
İllede bizi konuşacaklar bir ümitle olur diye
Toy aşıklar aşkımızı görüp imrenecekler
Vesile olacağız platonik yalnızlara
Sevda son kez mor siyah bulutlara fısıldaycak
Davalık oldum hayatla, artık önemsemiyorum
Attığım zar neden hep kendi kaderime,
Düşünmeden edemiyorum.
Yenilgi yenilgi bir ben var kederde
Hesabı ödemekten değil de,
Neyse, boş ver işte.
Bir bahar akşamı seni gördüm
Hava ılık, gönlüm karmaşık
Aklım hayalimdekine aşık
Hayatım çıkmış raydan
Duygularım karmakarışık
Gel otur hadi soframıza
Ben sana aç kal mı dedim
Gel otur soframıza
Ekmeğimizi bölüşelim
Rakıyla çay mı seviyorsun
Demleriz...
Bir zamanlar diye başlayan masallar
Acı tatlı bir sona bağlanır
Gölümde yeşerttiğim çiçek kokan duygular
Neden ve kim tarafından sağda solda yağmalanır anlamam
Anlamak istemezler ama
Geceye bakınca güneş görmek benim suçum değil
Ezber bozan bakışlara maruz kaldım,
Belleğimde duru hep o kare.
Tebessümün çok şey anlattı,
Çivilendim kaldım, kıpırdayamadım bile.
Gözlerin kader defterimde, bir sayfa daha atlattı,
Akşamı edeli olmuş kaç saat farkında değilim
Kış günü camı aralamış, bir küllük izmarit biriktirmişim
Elime aldığım kalemi parmağımı acısa da
Yazmaya devam etmişim
Kaç kez zil çalmış, kaç telefonu açmamışım
Eşi dostu merakta bırakmış
Ah benim fikri telaşlım,
Nedir benden beklediğin.
Sitemkâr olan bendim aslında
Geceler boyu bekleyen, biçare, gelemediğin.
Söyle bana gelmez mi yar dediğin
Buz kırağı düşmüş gönlüme, seher vakti düşledikçe seni
Isıtır eritir, bir tebessüm çözer her kör düğümü
Seferi umutlara yakın eyler her meramımı
Özümü, sözümü tefe koyar yazdırır kadere önsözünü
İnsan kendi gölgesini vurabilir mi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!