Mücella Pakdemir Şiirleri - Şair Mücella ...

Kot kafa kocalara şu hâlim örnek olsun
Geçenlerde şeytana uydum, uymaz olaydım
Tövbe istiğfar edip kendine ibret alsın
Tepetaklak baş üstü kaydım, kaymaz olaydım

Sorumsuzdum ezelden, o gün iyice azdım

Çıkarttığı yangın
Büyüdü gitgide
Çeperinde
İhtimal veremezdi alevlerin
Onu da saracağını

Boşuna dememişim “Gamlı baykuşsun” diye
Bu lâkabı sen kendin gönüllü seçtin dostum
Yüreğinde tezatlar hınçla tokuşsun diye
Doğar doğmaz hüznünü iştahla içtin dostum

Dün yolda gidiyordun, başın önde, divane

Yedi fidan…
Yedisi de daha on sekizlik körpe civan
Çıkardılar köylük giysilerini
Ağızlarında tandır ekmeğinin tadı
Yanaklarında ana öpücükleri
Kopup geldiler yedi ayrı diyardan

Hezeyanım azdı yine sol cenahtan
Saçma sapan bir sürü düşünce
Aczimi sıyırdı her türlü izahtan

Bitimsiz kurgular
Sivriltilmiş sorgular

Darbeye kalkışarak, emrinde taşeronlar,
En nihayet kudurdu Pensilvanyalı cüce.
FETÖ’nün müritleri, birer çakaldı onlar,
Vatana tuzak kurdu 15 Temmuz, o gece.

Böyle büyük alçaklık görmedik tarih boyu.

Geceden iner gök yere;
Mis kokar ıslak sokaklar.
Gıcırtılı esnaf kepenklerinden
Rahatsız olur kilerli toklar.
Terlik attırır annelere,
Çığlık çığlığa, yalın ayak çocuklar.

AH GAZZE!

Ahrâmı harâb eden bîdâdgerden can bîzâr.
Râhnameler pejmürde; rahnümada âh ü zâr.
Enderûn şikestebâl; dâdüferyâd âfitâb.
Ebabiller pürmelâl; şahbal firâktan bîtâb.

Nerede cihattan cihada koşan,
Kuyruğu duayla örülmüş atlar,
Küffar üzerine köpürüp taşan,
Toynağına yemin sürülmüş atlar?

Zarif dört sütunda heybet dikilir.

BİR ÂLEM Kİ

Nasihatler şûrası,
İbret vesikasıdır.
İki cihan arası
Sırlı fasılasıdır.