Mücella Pakdemir Şiirleri - Şair Mücella ...

“Sırası…
Tam sırası…
Yüreğini dürteceksin! O kadar…
Atlar şahlanacak haralarında
Sırtında gümüş süvariler
Kırbaçsız atılacaklar yeni gün doğumlarına”

Her an hazır kıtayız, görevimiz emniyet
Cesuruz, fedakârız, engel tanımayız biz
Ayrımcılık yapmayız, ölçümüz hakkaniyet
Merhametli, kahraman, şanlı Türk polisiyiz

Tehlikenin bağrına göz kırpmadan dalarız

Cevherini saçtı kor ocağından
Âdeta çıldırdı sabah güneşi
Yanağın yumuşak düş kucağından
Kirpiği kaldırdı sabah güneşi

Uykuyu tuş edip gözden devirdi

Bugün zordayım beni arama
Aşk sarayımda tadilatım var
Göz atacağım hicran yarama
Çatıdan girip temele kadar

Yanlış devirde miyim, neye baksam yabancı
Ömrümün arsız kurdu zamane acıları
Yakamı bırakmadı. Hep sıkıntı, hep sancı!
Saklandım, beni sordu zamane acıları

Yüreğim serçe olmuş şakıyıp coşuyorken

Kör zindanda kızıl şafak
Bekle gözüm söker belki
Saçlarına düşmeden ak
Huzmelerin döker belki

Her voltada binbir ah var

Sabah alacakaranlık, gün doğuyor
İnce yağmurlarla şehir yıkanıyor
Bir bavul ve iki oğul yollardayız
Kırık dal gibiyiz, bizi kim biliyor

Sıcak yuvamızı çoktan terk etmişiz

Yük demezdim yüküme, boynumu bükmeseydi
Gece gündüz gözümden hasreti dökmeseydi

Gecenin bir yarısı dağı taşı inleten
Ağlaması dinmeyen gönlünün yarası mı?
Matemini en koyu hicranından dinleten
Canı tene küstüren kâbusun sırası mı?

Kanlı yaşmak misali saçlarına taktığın

Ayyuka çıkan fitne, çatal dil belâ olsa
Doğru yolda gideni yener miydi Sarıkız?
Altın renkli saçının bir tek telini yolsa
Babanın yüreğine siner miydi Sarıkız?

Ne gül hayâle salar ne gam çektirir diken