Bir toprak ki adı Anadolu,
Kader birliği yazılmış ezelden ebedi
Aynı güneşte kavrulmuş birdir alın teri,
Aynı nasır tutmuş eli, aynıdır yara izi
Bir ses gelir, bir kafes,
Düğümlenir içimde çıkmaz nefes.
Altın olsa, parlak olsa da,
Bülbüle yine de bir kafes.
Gönül ister özgür uçmak,
Adsız sevdanın şân'ı var adı yok
Sensiz cihân'ın tadı da yok
Râm oldu sevdan özdesinde
Belik gibi işlenmiş nişan var gözdesinde
Özüm de gözümde sana füsundur
Cihân'ı aşk olmuş sevdamız âlemde efsundur
Hatırlarım evvel zaman, o sessiz son geceyi,
İki küçük kol düğmesiyle biten bir aşk hikayesini.
Şimdi ayrı yola savrulduk, yıllar götürmüş bizi,
Gülpembe'nin, simsiyah bir dönencede gözyaşının izi
Bir vatan uğruna döküldü nice kan,
Toprak titredi, şahit oldu tüm dünya
İstiklal meşalesi hep yanar sönmez bir an,
Bu millet ayağa kalktı, yüreğinde iman.
Sancak düşmedi hilal küsmedi asla,
Bir Kırım ardından yurt oldu Ergenekon,
Gök yas tuttu, kılıç yarasından sızdı kan.
Dört yüz yıl bir Umutla fısıldadı her bir can,
Hem sığınak oldu o vadi, hem demir bir zindan.
Ey Türk Genci, avcunda kor bir alevdir vatan,
O alev ki Cumhuriyettir, ufkunda parlayan.
İlk vazifen, rüzgâra siper etmektir o canı,
Sonsuzluğa taşımaktır o kutlu sancağı.
Sanma ki uyur düşman, o zehirli sarmaşık,
Felaket iner gök, yıldırımlar kor
Kıtlık zincir örer, yeryüzü mahzun hor.
Gözyaşı çağlayan, dağlar haykırır
Korku sarmış kalbi, insanlık titrer zor.
Şehir ışığından kaçar, döneriz başı göğe,
Derin bir karanlıkta, ruhumuz iner dibe.
Yıldızlar, bulutsular, parlar uzak ve yakın,
Görkemli büyüklükte küçücük kalır aklın.
O an dolar içimize minicik bir hüzün,
Başım ellerimde, gölgeler ağlar,
Sokak lambası dalları perdelerle aralar
Tebessümler kayıp, silüetlerde yitip,
Anlamı çalınmış hayat, dilsiz bir hitap.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!