"Beni unutsun!" demişsin,
Ben unuttukça hatırlatan sen miydin sanki?
Karşına çıktığımı zannetmiyorum,
Taleplerde bulunduğumu,
"Beni neden aramıyorsun?" dediğimi
Ya da
Maske takmışım,
Gözyaşlarım içime akar.
Kimse görmez şimdilik
Acılı yüzümü.
Örümcek ağları örmüşüm üstüne
Yaşanmışlıkların.
Bir ütopya cumhuriyeti beynim,
Ve şu kahrolası yüreğim...
Yani yok işte,
Ütopya adı üstünde.
Halikarnas balıkçısının ağlarına takılmış,
Öyle bir uyandır ki beni,
Öyle bir uyanayım ki sana,
Uykular haram olsun...
Hepsinin canı cehenneme!
Uyandır beni sevgilim,
Bütün kaçtığım uykularımdan...
Istranca Koyu'nda bilmem yine neyi baltalıyor zaman?
Neyi çekiyor iliklerimizden?
Neyi götürüyor gözden uzaklara?
Bir resim vardı hep hayalimde,
O canlıysa ben mutluydum,
O resim orada,
Vazgeçtim senden.
Penceremde ki menekşenden,
Plaktaki şarkından,
Sazımda ki notandan,
Vazgeçtim.
Mısralarımı söküyorum,
Çisil çisil yağan bu yağmur eğer ikimize birden yağmadıysa,
Yağmurda haksız...
Şimdi şiir geçiyorken sözlerimden satır satır, sen bir harfini okuyamadıysan,
Gözlerinde haksız...
Üşüyorsan, için ürperiyorsa durmadan, alışamadıysan gittiğin yere,
Söyle bu yağmur ne zaman yıkar içimizi,
Ne zaman akar usul usul
Öfkelerimizin üzerinden.
Sen bu şehirler kadar güzel
Bu sokaklar kadar sıcak,
Cıvıl cıvıldın.
Bir yalanı nasıl sever insan bilir misin?
Öyle güzel,öyle derin,öyle içine katarak sever ki!
Ömrümde kendime uydurduğum,
Yalanların yegane sahibi sensin.
Zira sen olmasan yalanla işim olmaz.
Mine Yılmaz Sevinç
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!