Mine Yılmaz Sevinç Şiirleri - Şair Mine ...

Çocuk ödev yapıyordu,
Matematik işte bilirsiniz.
Soru şöyle idi:
"Ağaçta bulunan elli bir kuşun
On üçü uçtu.
Dalda kaç kuş kaldı?"

Uzun yol molaları gibisin,daha kalmak,dinlenmek istiyorum sende ama önümde bitmek bilmeyen bir yol var.Ha o yol önemli, o yol varya iyiki var.Ya olmasaydı.

Mine Yılmaz Sevinç
25.Şubat.2023
22:17

Işıksız diyarlarda kalmış,
Bir çocuğun elinden tutmuş gibiyim.
Babasız, yarı umutları griye kesmiş bir çocuk.

Şimdi örselenmiş hayalleri koynunda.
Sokak sokak cebinden düşürdüğü,

Üstümüze binalar yıkıldı,
Yüreğimize insansızlık.
Bir elimizde toprak kaldı,
Bir elimizde yolunmuş çiçekler.
Kim haketmişti bu düzeni,
Kim hesabı bu kadar ağır kesmişti?

Bir yer var biliyorum.
Bahar, bahçe sağ yanı.
Masmavi deniz,bembeyaz bulut sol yanı...
Mine Yılmaz Sevinç

Ne demlenmeyi istedim,
Ne de dem olmayı.
İşte herşey geceye düşüp ortalık kararınca başlıyor,
Allah seni inandırsın,
Bir yudum su,
Bir yudum çay bile kafi geliyor,

Sen benim dilimde narım,
Yüreğimde hârımsın,
Ne söz söyleyebilirim,
Ne sönerim bir an...

Güzüm,baharım dört mevsimim,

O nar varya,
Kıpkızıl,
Ekşi,
Tatlı,
Mayhoş,
Çatladı...

Nergisler daha derin
kokuyor.
Umudunu açıyor gibi
etrafına.
Seni çağırıyorlar gibi
yanına.

Dijital, aptal platformların mantıksal yüzüydün,
Yeni Dünya düzeninin düzensizliğine bir başkaldırıydın,
Bazen bir gökkuşağıyla bağladın beni hayata,
Bazen yağlı urgan geçirdin boğazıma.
Boğazına kadar çamura saplanmış çırpınan bir kuştum çoğu zaman,
Kimsenin duymadığı çığlıklarımın tek sahibiydin.