Mine Yılmaz Sevinç Şiirleri - Şair Mine ...

Açık mı? Saat gecenin kaçı?
Açık değilse de aç arkadaş.
Dertlisi var ,efkarlısı var,
Evde karısının dırdırı bitmeyeni var,
Kadersizi var,
Var da var işte...

Hangi acı durdurmuş ki dünyanın dönüşünü,
dönmüyor mu için kan ağladada?
Geceyle gündüz kovalamıyor mu birbirini?
Gezegenler yörüngesinden mi çıkmış,
derde bandığımızda gözyaşımızı?
Ne değişmiş ki

Menemen yaptım sana,
Az acı,
Az sevgi,
Az paylaşım kattım içine.
Ayrılamayız,
Menemenin domatesle biberiyiz seninle

Adında geçen harfler dansa dururken,
Kalbimde bi uyum müziği başlamıştı bile,
Hissetmiştim ezelden ahengi,
Adınla başladı birçok şey.
Gülmek adınla başladı,
Nefes almak,

Yolumuz şiire düşmüş hayrola,
Aklımız sevdaya düşmüş hayrola,
Gönlümüz yare düşmüş hayrola,
Uykularım gecelere düşmüş hayrola,
"Sokağın, yerin ,kapın neresi de hele?"
"Yok mu bi adresin?"

Ağaçlar o eski kumruları çağıran ağaçlar değil,
Bir lisan bir insan etmiyor.
Seyfi'nin adı belli değil,
İşi belli değil,
Yüreği belli değil kimden yana.
Kimden yana bu Dünya

Sen ağlama çocuk,
Sen ağlayınca ben yetişkin olduğumdan utanıyorum...

Mine Yılmaz Sevinç
01Mart 2023
23:20

Ağlamayı sevmediğim doğrudur
Ama otomatiğe bağlanmış gibi akıveren boncuk boncuk damlalara çare yok,
Acışmayıda hiç sevmem aslında,
İnsan insanın acısını anlar mı,
Anlamaz mı bilinmez?
Hep bir risk taşır acıyı ve

Ağlarken sokağın ışıkları ateş böceklerine,
Kim anlar ki senin göndermediğin mektuplardan,
Bir köşede ağlayan bir çocuk bıraktığından?
Çocukluğunun hangi oyununda bırakmıştın gülümsemeni?
Git oraya çocuk, git tut ellerinden!
Nerede bıraktıysan gülümsemeni al...

Sıcaktı, Ağustos böcekleri
Çıldırmış gibi çalıyordu sazını.
Öttürdüler tabiri caizse,
Öyle içli, öyle harika ezgilerle çalıyorladı,
Yüreğimin özlemlerini uyandırırcasına.
Bir kayısı ağacıydım,