Eee hacı,
Biz bu hayatı beceremedik,
Azıcıkta içine ettik...
"Şimdi ne yapacağız?" diye sorma,
Sorma "Ne yapacağız?" diye...
Bende bilmiyorum ulaaannn...
Seni bahar sanmıştım,
Çiçeğe durmuştu dallarım,
Kışa özenirmişsin meğer.
Seni ne sanmışım ki?
Pamuklu şeker sanıp
Temmuz sıcağı aldı beni benden,
Güneş başıma geçti.
Pek bi adını sayıklar oldum.
Üçü beş,
Boşu dolu görüyorum.
Kılı kırk yarıp ,
"Sen misin buranın delisi derler bana?"
"He babam benim buraların delisi.
Benim bir insan seveni,
Benim dosta gönül vereni.
Sen nerenin nesisin?"
Öyle büyük bir sensizlik var ki içimde,
Bilmiyorum sesinin tınısı nasıldı?
Tenin nemli miydi?
Gözlerin buğulu muydu?
Sahi gözlerin ne renkti senin?
Gerçi önemi var mı?
Gözyaşlarım denizi ıslatırken,
Ufak ufak uzaklaşmak gerek
Belki de aslında hiç yakın olamadıklarımızdan,
Ya da yakınsam bunları neden yaşıyorum dediklerimizden?
Ceplerime aceleyle doldurduğum pamuklu şekerler,
Sanma ki bahar geldi gönlüme,
yok herşey kıştan kalma,
ayaz vurmuş,
toprağıma, taşıma.
Bu bahar çiçekler küsmesin ama
bir sonraki bahar mutlaka
Seni bir adamla tanıştıracağım çocuğum,
Gözleri mavi,
Denizler gibi,
Gökyüzü gibi.
Neden mi mavi çocuk?
Çünkü mavi yanındayım demek,
Son yolculuğuna çıkan,
Göçmen kuşun ,
Ardında bıraktığı yavrusuydum.
Bu yüzden,
Biraz buruk ,
Biraz hep bekleme,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!