Mine Özdemirtaş Şiirleri - Şair Mine Özd ...

İp gergin... karşılıklı bir sürü cambaz
Kimisi hırsız.. bir çoğu da kumarbaz.
Cımbızla imza alınan makamdan
Keçi boynuzu bile kendini kurtaramaz.

Yel eser üfürür. Sel gelir götürür.

aynalarda duruyor gülümsemen
küçük kızıl ve aydınlık

yoksa!
yine kendini mi öptün bu sabah?
ne garip alışkanlık!

Bir yerlerde / adımı bile hatırlamayan, / eski sevdalarım yaşıyor olmalı.
Alaca bulaca bir karanlık içinde / Kaybolmadan çok önce
Sanırım sevdim./ Evet sevdim./ Sevdim, hem de delicesine.
Ağrısız bir sünnet gibi, / Kopmayı başarabilsem - sessizce anılardan
Mor bir karanfil ekeceğim yüreğime. – Aşkın yerine.
Arsız bir sarmaşık misali, / geçmiş kemirip dururken içimi

…………………….. Aşk en çok bana yakışırdı..!
…………………….. (eğer yarımlara razı olabilseydi yüreğim
…………………….. ya da bütünü bölebilseydi ellerim)
benden selam olsun
tütsülenmiş masalların buğusunda
yürü yürü bitmeyen upuzun yollarıma

AŞAĞIDAKİLER
Ben de bilmiyorum artık
Omuzlarımdaki yükün adını
Umarsızlık mı, Öfke mi, isyan mı
Boş vermek istiyorum ama,
Yanlışlıklar komedyasına gülümseyecek hal mi kaldı.

''Ah be çocuk... Bir sen eksiktin sokağım da.''

seni apansız getiriversin diye masalımın ortasına
rüşvet verdiğimi filan...düşünmüyorsan peri kızına.
hoş geldin aramıza.

''''''''''''Gece sadece zamandir,
Gerisi tumden yalan.
Bir sicak mutluluktur
Avuclarimizda kalan! '''''''''''''''

Aşk;

Ey sevgili;
Biliyormusun ki? Mitolojide;
Ölüp, yeniden doğan, tekrar ölüp, tekrar can bulan,
Ve her seferinde; birbirine yeniden, delice aşık olan
Tutkulu ruhların kentidir Antalya.
O kent ki;

madem ki adınızı
içimin canlı kabuklarına kazıyacaktınız.
hiç değilse
yumuşak uçlu bir kalem kullansaydınız.
nazik bile değildiniz
fena halde kanattınız.

Yoksa!
Yağmur mu yağıyor uzaklara?
Ki, küçük kıyamet kopmuş gibi
Kararmış yüzün. Ve
Titrek bir hüzün
Gitgide sararmada yaprağında.