Mine Özdemirtaş Şiirleri - Şair Mine Özd ...

Kabuksuzluğumun yumuşakçalarıyla,
Oynaşıp / keyif sürmekte olan deniz,

Uyuklayan miskin kumsalıma
Kabaran,/ köpüren dalgalarınızı
Keşke

Küçük dağları ben yaratmadım elbet

Ama
şu gördüğün yamaçlar benim eteklerim
benden yana esmesen de olur
bir el ettim mi şimale

Eski bir taş plakta
yıllanmış bir şarkı kanarken damardan
kim bilir
daha kaç kızıl ya da sarı saç teli
gelip geçecek
günlük olarak odandan

Hatıralarım
Bir iki dakika sonra güneş akşamı gönderecek.
Ve grup vaktine yazdığım bu şiir bitecek.
Hani, bir çiğ köfte ve bir bardak rakı vardı ya.
İşte o hiç içilmemiş içkilerdeki akşamcıya.
Dal budak fon müziği, bükülecek sancıya.

Sen hala
ayakta
bekliyormusun durakta?

İki dirhem bir çekirdek
Giyinmene ne gerek

Bizi biz yapanı yıkan /dumanlara boğan /en basit gerçekler değilmiş gibi
Akherontta yıkanan Eris’e sunup duruyoruz Atena yı çıldırtan çıplaklığımızı
Beynimizin maskülen hücrelerinde git gide küçültmeseydik feminen yanımızı
Bigennis’in ilkel versiyonu ile paramparça etmek zorunda kalırmıydık aklımızı.

Kim bilir kaçıncı boyutta dikildi karşımıza özrü kabahatinden büyük olan

Ak düşmüş saçlarına
dokunsam uçlarına
allah hedef etmesin
meraklı bakışlara

aklı hür

sen / hiç kaybolmadın mı yani?
kendi bozkırlarında gece yarısı

senin göklerine yıldızlar
hiç mi doğmadı

Sen her mevsim mecburmusun
alıp bütün mimozaları çekip gitmeye?

Hem de hiç üşenmeden
bütün sarıları saçıyorsun yerlere
tamam / tamam anladık sarı ayrılıktır

ben sizi bilirim
adım gibi
'şiiri sanat için yapar
sanat için okursunuz'
değil mi?