Mine Özdemirtaş Şiirleri - Şair Mine Özd ...

adına
zaman aşımı denen
sersem
su geçirmiş
anıların içinden
ve o su

Bardağı taşıracak o son damlanın akıntısına direnen zavallı bir gül yaprağı gibi,
ağzına kadar dolu bir su kabında acemice kulaç atarken düşlüyorum kendimi.
Olmayan ellerimle çaresizce tutmaya çalışırken kaygan suyun parıldayan yüzeyini,
eğleniyorum aslında. Ama,bir tek gerçek var ki karartıyor / kanırtıyor belleğimi.
Ne gülünç bir çabadır bu harcadığım? Yaprağın şansı ne ola? Gülün ömrü ne ki.

Sussaydım
Beni daha çok severdiniz değil mi?
Evet…evet…severdiniz.
Nerede kopardık ipleri biz ne dersiniz?
Ben…başı bozuk bir şairim işte….
Siz beni seveceksiniz diye

Gözlerimden öpme.... ayrılıktır dedin.
Öpmedim.
Artık ayrılamayız. Değil mi sevgilim?
------------------------------

Bu defa; aşk şiiri yazmak için geldim.
Sadece, sesli harfleri konuşturacağım.
Susacak bütün sessiz harflerim.
Hatta balıklama dalacağım konuya.
Dosdoğru, Bodoslama “ seni seviyorum” diyeceğim.
Özetle, ben; aşk’ım / ya da... aşk; Ben’im.

Köşe kapmaca oynamaya başladı ise yürek.
Anla ki, ardiye masrafları Ruj bakiye verecek.
________________________________________________


Eğer sen;

Hiç bitmeyeceğini sandığım kör bir gecenin,
Solgun renkleridir uzaklaşan.
Yaklaşırken / usulca ve keyifle
Gecenin varlığından acı duyan genç adam.
Bilmelidir ki
Cinler çıkacak.

Setresi uzun
gırtlağı kısa
tarifelerde,
epirmesin diye
sevda;
Yenik düşmek

Yaşlı ama Salak bir mimoza ağacı var bahçede.
Bana benziyor.
Dün, bayram çocuğu gibi, çiçeklerini giyinmişti üzerine.
Belli ki inanmış garip. Karlı kış günlerinin aldatan güneşine.
Oysa... tabii ki kar yağdı bu sabah
Ve bizimkinin, bütün sarı umutları döküldü yere.

Karar ver; kararsızlıklar dağının Buz Prens’i.
Bilesin ki; kurudu rüzgarlarından,
Kör karanlık dehlizlerinin duvarına gerdiğin,
O zavallı Ceylan derisi.
Zamansız yağdırdığın karlar üzerinde belirirken,
Geri sayan adımlarının ayak izleri;