Mine Özdemirtaş Şiirleri - Şair Mine Özd ...

Fonda, nar ağacı gölgesi
Bir demli çay, yanında çatal
Bir de sazının sesi.

Çatırdadığında gönlünün iskelesi
Bana; bir bu anı bırak sevdiğim,

sanırım
sümen altında eskimeyen zamanlara gece baskını yaptı eşkiya
öylesine yenim dar / ölesiye yeminkar /ve besbelli ki aşikar
şaşmış ta şaşırmış / tek kaşı kalkmış /bir halim var.

sanki sihir bozmuşum ya da yemin yemişim

bu gece / gene nöbete diktiler beni

sen yoksun
yorgan altında.
sadece sesizlik
ve karanlık var

Morarmadan güller, en nazik yerlerinde.
Körpecikti kuzular…kasabın ellerinde.
Karanlığın içinde bir başka doğru daha vardı.
Geceyi bir anda çığlıklar sardı.
İstim üstündeydi sanki…Gen dedektifleri.
En özel deneyimlere ayarlamışlardı antenleri.

İnce bir nefesle soluksuz kalarak,
Bıyıklı bir dudakta müebbete asılmak
Ve
Göz bebeklerine sokularak
Zamanı durdurmaktır aşk.

Hiçbir şey istenmedi.
Verilebileceklerin en azının ötesinde.
Ama yine de
Dama çizgilerinde satranç, hiç bitmedi.
Hiç bitmedi
Kız tavlası iskambillerde.

kanadımdan uzunmuş
çıktığım uçuş

bu yüzden şaşkındır
içimde yolunu kaybeden
zavallı keşiş

Yine dokundun işte.......titreyen ellerinle
Çatlamış toprağımın, susamış dikenine.
Geçmişe özlemlerin tüterken gözlerinde;
Kıyamam.....ağlıyorsun. İçini çeke çeke.

Şimdi harman yerinde şiirler... hazan geldi diye.

Sıradan bir akşam üstüydü işte.
Tam sırtımı dayamıştım ki, eski bir çınarın gölgesine.
Sen geldin aklıma

Demli bir çayın özlemi gibi işte.
Sana susuzluğumu duyumsadım birdenbire

Şimdilerde
Her yerde plastik koltuklar var biliyorsun.
Sanki,
Oturak yerim... oturağını hep yanında taşıyor.
Ben tosbağa değilim istemiyorum.
Sıkıldım.