Mine Özdemirtaş Şiirleri - Şair Mine Özd ...

zamanlardan zaman beğenmekse zor olan
seç, beğen, al o zaman
...................................
ben de zaman çok

içimdeki saati ben kurdum

İşi zor değil mi Vervain?
Sislerde kaybolan kalabalıklardaki hiç’lerin

Kış çoktan inmiş olmalı onların pusulasız ayaklarına
Yazık… izin ver ısınsınlar hayaliyle
Yaylada kaçamak koşturdukları o davetsiz günlerin.

Anlatıldığı kadar yalan
Düşleyebildiğin kadar doğru olan
Ne fiziğindir aslında ne de kimyan

Atomlarının altına saklanan
En küçük zerrenken şeytan

Artık,Bana nanik yapamayacaksın
Aynalardaki Küçük Hanım.! ! !
Bundan sonra........sen de benim gibi yayasın.
Haberin olsun...... Şoförü işten çıkardım.

..............................................''bir minik parça bile kopsa gövdeden
................................................ince bir sızı iner köklere
............................................... sessiz ve derinden''
------

Tam da bu mevsim

Hiç duymadığın/ ama çok tanıdık
Bir ses...hiç görmediğin,
Ama çok bildik dudaklardan;
Çıkıp ta sana ulaştığı an.
Elindeki bütün işeri bırak ve arkana yaslan.
Mademki hatırlanıyor ve anılıyorsun

İşte gene hafta Başı. İlk iş;
Kendimi güncellemeliyim.
Güneş; bu sabah doğudan doğduğuna göre;
Batıdan batacak. Bu kesin.
Gün boyu kavgalarım olacak. kaçınılmaz.
Bu durumda;

biliyorum
sana göre gece;
zamandır sadece

bana gelince;
artık

Sen üzülme, ben hâla; o eski vals’lerin kadınıyım.
Hâla, cumbalı evlerde seviyorum seni.
Ve hâla, küpe çiçekli; benim düşlerimdeki balkonlar.
Hâla el işi danteller var çeyiz sandığımda.
Ben hâla, eski usul mektuplar yazmayı sürdürüyorum sevdamıza.
İçimde çalarken o eski tangolar.

Adıma adadığın, yanıp sönmüş tek mumda;
Düşersem avucuna eriyip damla damla
Tükenmişim demektir. Dönmeyeceğimi anla.

Bir eski resim olup, kaldıysam baş ucunda;
Yazılmamış mektuplar solduysa sayfa sayfa