Mine Özdemirtaş Şiirleri - Şair Mine Özd ...

Pejmurde bir akşam üstüydü az önce,
Resmedilmemiş tüm özlemleri koymuştum gözlerime.
Eğer ki sen! ….Eğer ki sen! …..Seslenmeseydin Uzaklardan…..
Doğmayacaktı şafaklar bir daha, yakılmaya hazır Mısralarımdan.
Ola ki bir kez daha, Şairliğimin bam teline dokunursan usuldan, usuldan
Sanırım içiçdeki şair, temelli uyanacak. Ölüm Uykusundan..

Telaşa hiç gerek yok. Ben zaten kalıcı değilim.
Geçerken şöyle bir uğramıştım hayatına.
Çok yakında yolcuyum. Bilmeni isterim.
Fazla sürmez. Yeniden yerine oturur taşları,
Gelişimle bozmuş olduğum düzenin.
Sen, seninle kalırsın yeniden.

Geldiğin de / ki, gelirsen söz verdiğin gibi;
Yıldırımları bulacaksın gözlerimde / Hazırla kendini.
Bir anda, bastığın yer kayacak.
Alevlerimin tam ortasına düşeceksin /cehennem çukuru gibi.
Ellerimi tuttuğunda ise / Hiç bırakmayacaksın bir daha.
İçimden bir başka ben uzanacak sana, sarsılacaksın.

Sığdırabilseydin eğer, katlayıp gökyüzünü
Eski bir mektup gibi ceketin iç cebine;
Azat ederdin yıldızları biliyorum.
İşte bu yüzden olsa gerek,
Seni yıldızlar kadar seviyorum.

Adın; hâlâ İstanbul'sa,
Beni de al
zamanı ninnilendiren
şefkatli kollarına.

Tonlarca

Ne sanıyorsun? ... Gözbebeği karlı adam.
Bitermi şairlik? Ben toprak olmadan.
Sen saz çalacaksın. Ben dinleyeceğim.
Ben yazacağım.... sen okuyacaksın bir yandan.

Verme gözbebeğini soru işretine kurban... dayanamam

Dingili kırık bir kağnı gibi;
Yalpalıyorsam sağa sola
Bakma kusuruma.
İnan ki;
Panik değil benimki.
İçimdeki;

Bu günlerde şartsız tahliyeyi düşünür oldum
Salacağım ipin ucunu nereye varırsa.
Bir benim var; Benden dışarı
Satacağım namussuzu, alan olursa.

Çığırtkana verdim fermanı, Dağlar benimdir.

Buruk bir hikayeydi zaten, anlatamadık
şehir üstümüze geldi. Sardı kollarını
Günbe gün kopyaladı günü güne
Yarınlar düne benzedi... yoksa dün mü yarındı?
Karıştı siyah siyaha... anlayamadık
Nereden çıkmıştık yola... neresi burası

Yanaşıp
tam da bordodan
bodoslama
seven adam
Gecelere aldanma
onlar sadece zaman.