Mine Özdemirtaş Şiirleri - Şair Mine Özd ...

sadece susun

sessiz olun bağırmayın
toprak kayabilir. çığ düşebilir
altında kalırım diye sevdalanmayın

zalim
matadorun
peşinde
ölüme
koşarken
zavallı

yaşanmamışlıklarla epirerek
ilmik uçlarında
beyazlıklar biriktirirken;
denize dalışta bile
üstünüzden çıkarmadığınız
kıl çadırınız,

gıcırdayan bir beşik
içinde
bez bir bebek
onun da kolları kopuk
kafası kesik

Size her yaslanışımda; içinizin cilalı zemini gıcırdadığından
İçim ürperiyor. Ya ben de o tahta kurtlarından biri olursam.?

yanağımı alarak yanağınızdan, ayrıldığımda yamacınızdan
ancak kocaman yürüyebilirim. uçarak geçemem koridorunuzdan

Ne zaman gelirsen gel.;
Bekletiyorum. Geldiğinde sökecek şafak
Bahar o zaman gelecek.
O zaman dökecek yaprağını güller.
Düşecek ayaklarına.
Hiç acelem yok bilmelisin.

Sevda bu; gitti işte / Haber bile vermeden.
El’de yok, avuç’ta yok. / Bir sen kaldın, Bir de Ben.
Köpük gibi eridi /ne suya ne sabuna, hiçbir şeye değmeden.
Kaybeden yok, kazanan yok / Bir sen kaldın, bir de ben.

Kar yağıyor karanlıklara /soydular beni /üşüyorum
En üsteki ben, en alttaki bene doğru /düşüyorum.

Haydi diyor
kulağımdaki mekanik ses
şimdi / derin bir nefes.

Tamam! koyalım dolsun / ama dolu ki almıyor.
Tamam! Dökelim boşalsın / ama boş ki akmıyor.
Satranç tahtasında unutulmuş bir dama taşı.
Ayağı kayıyor... midesi bulanıyor.
Tek başına gezmeye çıkınca küçük midye.
Uzaklaşmış iyice... kumsalı bulamıyor.

Toi, tu n’etais pas encore au bord de la mer.
Une feuille jaune est tombée en criant ton nom.
Une gazelle a bu de l’eau dans mes mains.

Je t’ai mis dans les chansons.
Lorsq’un ancien souvenir saignait dans les montagnes.