Mine Özdemirtaş Şiirleri - Şair Mine Özd ...

Orda, bir yâr var uzakta
Görmesek de, sarmasak ta
O yâr; bizim yârimizdir
-----------------------

Bir gele düşse zara

Aşkı terhis ediyorum / o şimdi sivil.
İstediği her rengi / her ten’i
Kendine yakıştırabilir.
Kumralı, sarışını, Esmeri
Takıp takıştırabilir
Hattâ / yanımdan / şen şakrak

panik yapmayın
Dünyanın sonu değil /sadece
rus ruletine çağrıldık

bu yüzdense
iris çizgilerinizdeki dağınıklık

Ya; yeni bir sevdanın orta yerinde,
Ya; uzak bir şehrin tenha iskelesinde,
Ama.. mutlaka; hep olmadık zamanlarda;
Sen düşüyorsun aklıma.

Bu ‘seni kafama takma’ illetine ben;

sizin orda!
Aşk var mı? Aşk?

..................efendim?
...............sesim gelmiyor mu?
anladım.

Yine kaçtın işte!
Sarmaşıklı ikindilerin çocuğu.
Yine Kaçtın
Düşler öksüz.

Gecikmiş bir sonbaharda;

Ziggurat tepesinde bir kız
Çığlık çığlığa
Eğilmiş, yerden yüreğini topluyor.
Elleri kan içinde.
Rüzgar...saçından esiyor.
Hep aynı yazgıyı

Söz sırası bahaneye gelince;
Ondan bol bir şey yok
Aslında ise
Konuşabilmek için;
Yüz olmalı, astardan önce.
Biri size,

patlamış balon gibi
yalanlar uçuşurken
yedi kat üstte
utancından morarmada
yerin dibi

Akdeniz’in Okyanus tan ayrılışı gibi........ çizgi nin iki yanında
ikiye bölünüyor ve bir türlü bütünleşemiyor değil mi yüreğin?
Birinden bir diğerine geçirmeyi asla beceremediğin
O bir tek damla içindeki kristal zerrenin
hasretiyle; yok olurken, mercan kümelerim
bütün kıymetli batıkları çamurla örtüyorsa derinlerim