Mine Özdemirtaş Şiirleri - Şair Mine Özd ...

Yıllarca ipil yağmurlar yağmıştı üstüne Kadının.
“ama o hiç ıslanmamıştı”
Çok yol yürümüştü yüreği üzerinde Yarbay
“ama o hiç usanmamıştı”
Kadın; sabırla sağanak beklemişti göklerden.
“yekesi kırık bir kayık gibi”

Senin için;
el açmış her dilenciye
çekinmeden vereceğin
üç beş kuruş
değerindeyse sevgin.
Bak

eğer
yasayı yanlış belirlemediyse
Lavosier biraderim

o zaman:

Bir baba verdim toprağa.
Mesleği brokrat...devlet emrinde.

7 arkadaşı ile 3 günde...ayrı yerde.
Kurşunlandılar kahpece.

Tutunup ıslak küpeşteye
görünmez ufku kısık gözlerle tarayarak
Bu benim
evrenin en uzak ucuna gidişimdir yalpalayarak

dümen çıkık kürek kırık yelkende bir koca delik

Havada; keskin bir çam kokusu var.
İğne yapraklı. Batan, kanatan cinsten.
Bu senin sevdan. Bu sensin.
Sen kokuyor her yer. Tıpkı sen.
Hasretine gebe olduğumu biliyorsun.
Yokluğuna kararan gecelerden.

Saçlarımda teri var yorgunluğun
Bir tek gölgem kaldı ellenmedik.
Bir ben miyim yani ?
Hepimiz bu şehrin orospusu değil miydik.
Neden sanki hep konserve yaşamayı
yeğledik.

Bir sabah işte! ...sıradan / Hem de akşamdan kalma.
Gece boyu içen / İçtikçe sarhoş olan
Deniz’di aslında. / Sen değil.!
En demli yerinde yalnızlığının,
Buzsuz kalmış olmalı ki Rakın / Karıncalara sardın.
Uzandın gölgelere / sarılamadın.

Mavi tütsülü bir yangında
yandığında,
yitip gider sandınızsa adınız.
Fena halde yanıldınız.
İnanmazsanız
cinayeti işlediğiniz yere gidip

“Bir lokma, bir hırka” türünden ya sevdan.!
Geçinip gidiyorum işte arada,
Yarı aç, yarı tok. Pek doymadan.
Elimde yırtık bir yorgan,
Sensizliği örtmeye çalışıyorum
Utanarak yokluğundan.