Bir nefeslik yoldu aslında
İki kirpik arası zamandı
Göze alacak yürek eksik
Dudaklar mühürlü
Cesaret, aşktan azdı
İçimde uyanan eski bir sızısın.
Hatıralar vagonunda,
Hızla geçen şehir ışıkları gibi,
Geçtin gittin aşk yıllarımdan.
Ne uzaktın,
Sevgilim seni düşünüyorum
Yokluğun dudaklarımda takılı
Hiç eksilmemiş aşkın
Özlemin yüreğimde saklı
Yüzünün ayazı inmiş sesine,
Söyle; kaç yerinden kırıldın gönül?
Ask şifa olmamış hüznüne,
Yine kime küstün gönül?
Sesin boğazında düğümlenmiş,
Ben hiç sensiz olmadım ki,
Bilmem nasıl nefes alırım.
El yordamıyla tutunduğum,
Şu üç günlük yalan dünyada.
Çakırkeyf akşamlarımın dolunayı,
Bak şimdi radyoda şarkımız çalıyor
Burnumun direği sızladı
Aldı götürdü beni aşkın diğer ucuna
Şarkılar bizi söyledi
Fal tuttum ikimizin adına
Sen uzaklarda değil
Aldım gözlerimi, koydum ufuk çizgisine
Seyrettim mavinin siyaha geçişini
Ayın yıldızları serpiştirip, konuk edişini
Güneşe değin bir hükümdarlıktı
Hani şöyle nefesin nefesime değse,
Hani birlikte doğursak güneşi gözlerimizde,
Hani hasret olmasa,
Hani gurbet olmasa…
Yıllar önce zaman yavaş
Gençlik başımızda dumanken
Her gün aynı saatte
Aynı şarkıyı sonuna kadar açıp
Hayat kesiği yaşamlar
Can kırığı aşklar
Sonsuz zannettiğimiz
Bir nefeslik hayatlar
Her şeyin bir sonu var
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!